Ilekskverko,[1] (Quercus ilex), nomata ankaŭ anzino[2]ĉiamverda kverko[3], estas speco de kverko.

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Ilekskverko aŭ
Ilekskverko
Ilekskverko
Ilekskverko
Biologia klasado
Regno: Plantoj Plantae
Divizio: Angiospermoj Magnoliophyta
Klaso: Dukotiledonuloj Dicotyledones
Ordo: Fagaloj Fagales
Familio: Fagacoj Fagaceae
Genro: Kverko Quercus
Quercus ilex
L.
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr
Quercus ilex - Muzeo de Tuluzo

Ĝi abundas en la sudo de Portugalio kaj Hispanio (ekzemple en la regionoj Ekstremaduro kaj Andaluzio), en centra kaj suda Italio, en suda Francio, en Grekio kaj en norda Alĝerio. Ĉefe per ilekskverkaj glanoj nutriĝas t.n. iberaj porkoj, kies ŝinko estas unu el la plej aprezataj. Tiaj porkoj vivas kaj kuras libere sur vastegaj ilekskverkejoj. Ankaŭ gruoj ŝategas tiujn glanojn kaj sin nutras per ili (plus diversaj bulboj semoj, ktp) dum ili travintras en Ekstremaduro.

Piednotoj

redakti
  1. La vorto ilekskverko estas en PIV.
  2. La vorton anzino, kompromisan inter pluraj lingvoj de Iberujo, ekuzis en Esperanto Jorge Camacho kaj aliaj membroj de la Ibera Skolo.
  3. Ekzemple en ReVo mankas kaj la vorto "anzino" kaj la vorto "ilekskverko"; ĉiamverda kverko celas tamen ĉiujn kverkojn kiuj estas ĉiamverdaj, do plurajn speciojn.

Vidu ankaŭ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti