Manuel Inácio da Silva ALVARENGA [ManoEL INAsjo da SIŬva AŭvaRENga] (naskiĝis la 1749 en Ouro Preto, mortis la 1814 en Rio-de-Ĵanejro), estis brazila poeto el la novklasika periodo[1] aŭ arkadiismo[2].

Silva Alvarenga
Persona informo
Naskiĝo 1-an de januaro 1749 (1749-01-01)
en Ouro Preto
Morto 1-an de januaro 1814 (1814-01-01) (65-jaraĝa)
en Rio-de-Ĵanejro
Lingvoj portugala vd
Ŝtataneco BraziloReĝlando Portugalio vd
Alma mater Universitato de Koimbro vd
Profesio
Okupo poeto • verkisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Vivo redakti

Filo de la malriĉa muzikista mulato Inácio da Silva Alvarenga kaj de nekonata patrino, li studis en Rio-de-Ĵanejro kaj poste en la Universitato de Koimbro. Lia ĉefa verko estas la kolekto de lirikaj poemoj Glaura (1798).

Verkoj redakti

  • O desertor ("La dizertinto", 1774)[3]
  • Glaura (1799)[4]

En Esperanto redakti

Aliaj referencoj redakti

  • Bibliografia brasiliana[5]

Vidu ankaŭ redakti

Referencoj redakti

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 LORENZ, Francisco Valdomiro. Brazila Antologio Poezia. Rio de Janeiro, Spirita Eldona Societo F. V. Lorenz, 1994.
  2. BOSI, Alfredo. História concisa da literatura brasileira. São Paulo: Cultrix, 1999.
  3. ALVARENGA, Manoel Ignacio da Silva. O desertor. Poema heroi-comico. Na Arcadia Ultramarina Alcindo Palmireno. Coimbra: na Real Officina da Universidade, 1774.
  4. ALVARENGA, Manoel Ignacio da Silva. Glaura: Poemas eroticos. Lisboa: na Officina Nunesiana, 1799.
  5. MORAES, Rubens Borba Alves de. Bibliographia brasiliana: A bibliographical essay on rare books about Brazil published from 1504 to 1900, and works of Brazilian authors published abroad before the independence of Brazil in 1822. Amsterdã, Holanda: Colibris, 1958.