Taddeo di Bartolo
itala pentristo
Taddeo di Bartolo (Sieno, ĉ. 1362 — la 23-an de aŭgusto 1422), ankaŭ nomata Taddeo Bartoli, estis itala pentristo de la siena skolo dum la komenco de Renesanco[1].
| Taddeo di Bartolo | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1362 en Sieno |
| Morto | 26-an de aŭgusto 1422 (60-jaraĝa) en Sieno |
| Lingvoj | itala |
| Ŝtataneco | Italio 
|
| Okupo | |
| Okupo | pentristo
|
Multaj inter la unuaj verkoj de Tadeo estis faritaj en Pizo, kie li respondecis pri la freskoj de Paradizo kaj Infero en la urba katedralo, pri la pentraĵoj en Publika Palaco de Sieno kaj aliaj en la preĝejo de Sankta Francisko.
Aliaj verkoj de la pentristo troviĝas ĉe:
- Collegiata di San Gimignano, en San Gimignano, Toskanio
- Muzeo pri Belartoj de Budapeŝto
- Duomo de Santa Maria dell'Assunta, en Montepulciano
- Oratorio de la Kompanio de Sankta Katarino de la Nokto, en la preĝejo Sankta Maria della Scala, en Sieno
- Wadsworth Atheneum, en Hartfordo
- Muzeo pri Belartoj de San-Francisko
- Muzeo ''Petit Palais'', Avinjono, Francio.
Referencoj
redakti- ↑ Giorgio Vasari (2011). Vidas dos Artistas. [S.l.]: Martins Fontes. paĝoj 164–165