Zacharias Frankel
Zacharias Frankel (naskiĝis la 30-an de septembro 1801, mortis la 13-an de februaro 1875) estis bohem-germana rabeno kaj historiisto, kiu studis la historian evoluadon de judismo. Li naskiĝis en Prago kaj mortis en Vroclavo. Frankel estis la fondinto kaj la plej eminenta membro de la skolo historia judismo, kiu rekomendas esplorliberecon sed konfirmas la aŭtoritaton de la tradicia juda kredo kaj praktiko. Ĉi tiu skolo estis la intelekta naskiginto de konservema judismo.
| Zacharias Frankel | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de septembro 1801 en Prago |
| Morto | 13-an de februaro 1875 (73-jaraĝa) en Vroclavo |
| Lingvoj | germana • hebrea |
| Ŝtataneco | Aŭstrio-Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | rabeno • teologo |
Frankel estis, tra sia patro, posteulo de vienaj ekzilitoj el 1670 kaj de la fama rabena familio Spira, kaj flanke de sia patrino li devenis de la familio Fischel, kiu donis al la komunumo de Prago plurajn distingindajn talmudistojn. Li ricevis sian fruan judan edukadon en la jeŝivo de Bezalel Ronsburg (Daniel Rosenbaum). En 1825 li iris al Budapeŝto, kie li preparis sin por la universitato, de kiu li diplomatiĝis en 1831. En la sekva jaro li estis nomumita kiel distrikta rabeno ("Kreisrabbiner") de Litoměřice fare de la registaro, estante la unua rabeno en Bohemio kun moderna eduko. Li igis Teplice lia sidejo, kie la kongregacio, la plej granda en la distrikto, elektis lin kiel rabenon. Li estis vokita al Dresdeno en 1836 kiel ĉefrabeno kaj konfirmita en tiun pozicion de la saksa registaro. En 1843 li estis invitita al la ĉefrabeneco en Berlino, kie la posteno estis vaka ekde 1800, sed post longa korespondado li malakceptis tion, ĉefe ĉar la Prusia registaro, laŭ sia fiksita politiko, rifuzis oficiale rekoni la oficon. Li restis en Dresdeno ĝis 1854, kiam li estis vokita al la prezidanteco de la vroclava seminario, kie li restis ĝis sia morto.