Listo de episkopoj kaj ĉefepiskopoj de Reims

Listartikolo en Vikipedio
(Alidirektita el Ĉefepiskopo de Reims)

La unua preciza teksto pri la diocezo de Reims datiĝas de la koncilio de Arles en 314 : inter la dek ses episkopoj partoprenintaj en tiu koncilio estis tiuj de Reims (Bétause) kaj de Treviro, provincoj de la belga Gaŭlio. Laŭ la tradicio, la episkopejo de Reims estis fondita en ĉirkaŭ 250 de la sanktuloj Siksto kaj Sinico. Neniu el liaj posteuloj estis pli fama ol sankta Remiĝo, mortinta en 533, post 74 jaroj da episkopado.
Unu el la prerogativoj de la ĉefepiskopoj de Reims estis la konsekrado de la reĝoj de Francio, per la oleo de la Sakrala Ampolo. En la nuna katedralo de Reims, de Ludoviko la 8-a ĝis Karlo la 10-a, dudek kvin reĝoj de Francio estis tie konsekritaj.
En la kanto de Roland, en ĉ. 750, la episkopo Tilpino (aŭ Turpino) de Reims estis kvalifikita por la unua fojo per ĉefepiskopo. La ĉefepiskopo ricevis la titolone primaso de la belga Gaŭlio en 1089.
En 1023, la ĉefepiskopo Eblo definitive akiris la graflandon de Reims, kiu estis starigita al duklando-pajrolando inter 1060 kaj 1170.

La blazono de la ĉefepiskoplando de Reims
La ĉefa artikolo por ĉi tiu kategorio estas Ĉefdiocezo de Reims.

Kelkaj famaj nomoj elstaras el la historio de la diocezo de Reims : post tiu de sankta Remiĝo, Gerberto (Silvestro la 2-a), de sankta Bruno, kaj de la papo Urbano la 2-a, Gerson kaj Johano Mabillon aŭ sankta Johano-Baptisto de La Salle.

Episkopoj de Reims

redakti
 
Klodvigo baptita de Remiĝo, 1825, Johano Alaux.

Ĉefepiskopoj de Reims

redakti
 
La ĉefepiskopo kronanta la reĝon, in Livro do Armeiro-Mor, 1509, Arquivo Nacional Torre do Tombo de João de Cró.
 
Henriko de Francio , 51-a prelato in De Origine prima Francorum, Bernard Gui, urba biblioteko, Tuluzo, 1315.

Moderna epoko (1453)

redakti
 
Ludoviko de Guise 86-a ĉefepiskopo.

Nuntempa epoko

redakti

Ĉefepiskopoj de la 20-a kaj 21-a jarcentoj

redakti
 
Mgr Jordan.

Notoj kaj referencoj

redakti
  1. Ivan Gobry, Clotaire II, Pygmalion, 2005
  2. Karlo Jozefo Hefele, Ŝablono:Opcit, paĝo110
  3. Nikolao (Pellevé) estis en Romo de 1588 ĝis 1592
  4. Courcelles 1821, paĝo285.

Aneksaĵoj

redakti

Vidu ankaŭ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti

Bibliografio

redakti