Ĉina Antologio (1949-1959)

Ĉina Antologio (1949-1959)
Aŭtoro	diversaj
Eldonjaro	1960
Urbo	Pekino
Eldoninto	Ĉina Esperanto-Ligo
Paĝoj	416
	v • d • r

Ĉina Antologio (1949-1959) estas eldonita de Ĉina Esperanto-Ligo en 1960 kun 416 paĝoj.

Tradukistoj: S. J. Zee, Yang Yongsen, Honfan, Laŭlum, Pandiŝo, Censinio, I. Ko

Enhavo

Antaŭparolo de Maŭ Dun

Poezio

Maŭ Ze-dong: Ginggang-monto, La Longa Marŝo, Neĝo, Naĝado trans Janzi-rivero
Guo Mo-ĵuo : Laŭdkanto al la Nov-Ĉinio
Feng Ĝi : Liugiahia, Adiaŭa Larmo ĉe Tongĉuan, Han Bo, la Brulligno-kolektisto
Tian Gian : Laŭdkanto por la Patrolando, Ŝprucfonto
Li Gi : Nia Petrolminejo, La Direktoro de la Petrolminejo
He Ging-ĝi : Returne al Jan-an
Jan Ĉen : La Portisto de Ruĝa Flafo
Ĵuan Ĝang-ging : Sablovento
Gu Gong : Manpresita Gazeto
Ĝang Jong-mej : Pafil' Surŝultre, Tra la Lando Rajdas Mi
Ven Ĉeng-hjun : Rava Muziko
Ven Gie : Turfanaj Amkantoj, Sub Pomarbo, Vinberoj Maturiĝas
Jang Hing-huo : Neĝa Pino

Prozo
Noveloj

Lu Gjun-ĉaŭ : Sur la Ŝipo "Internacia Amikeco"
Aj Vu : Nokta Hejmeniro
Ma Feng : Antaŭscio pri Tri Jaroj
Fej Li-ven : Unu Jaro
Li Ĝun : Ne Tiun Vojon, Maljunulo Meng Guang-taj
Hiaŭ Ping : La Neĝofloro de Marto
Vang Juan-gian : Ordinara Laborulo, Partia Korizo
Li De-fu : Tipa Ekzemplo
Du Peng-ĉeng : Mia Juna Amiko
Liu Baj-ju : Sur la Ŝoseo kun Leviĝanta Polvo
Vang Ven-ŝi : Nove Interkonatiĝintaj Kamaradinoj
Kasilkan Kozibajev : Transloĝiĝo de Ĝapolak
Ĝang Lin : Neĝa Tago
Ĝeng Ŝi : La Maljuna Ĉeflaboristo

Skizoj

Jang Ŝuo : La Printemp-heroldoj apud Dian-lago
He Vej : La Dua Ekzameno
Ŝaŭ Mo-hia : Sub la fenestro

Bibliografiaj Notoj
Klarigoj

Recenzoj

„ Ĉiu homo havas celon en la vivo. Eĉ idioto celas nutri kaj distri sin. Cinikuloj diras, ke la homo vivas nur por si mem, sed tio estas efektive malofte tute vera. Homo ja vivas parte por si mem, sed preskaŭ ĉiu dediĉas sian vivon ankaŭ al aliaj celoj ; al siaj infanoj, sia amato aŭ amatino, sia edzo aŭ edzino, kaj sia familio, al iu religio, partio, urbo, lando, okupo, sporto, aŭ intereso. Kelkaj, nur malmultaj, dediĉas sin al la realigo de iu ideo utila al la tuta homa socio.
El ĉiuj eblaj celoj, al kiuj la homo povas dediĉi sin, la noveloj kaj poemoj de la Ĉina Antologio 1949-1959 konsideras sindediĉon al la ĉina komunista partio, ruĝa armeo kaj socio la solaj efektive gravaj celoj de la vivo. Preskaŭ ĉiu novelo aŭ poemo temas pri la sukcesa lukto de la kolektivisma sento kontraŭ la individua egoismo.
En tiu limigita kampo la rakontoj tamen estas surprize diversaj. La unua el ili okazas ekster Ĉinio kaj lerte kondukas la leganton for de eŭropa medio al la ĉina sceno pere de ĉina maristo sur pola ŝipo "Internacia Amikeco", kiu renkontas grekon kaj malajon, kiu ankaŭ nostalgias al siaj hejmlandoj. Post tiu unua novelo ĉiu el la 17 noveloj kaj 3 skizoj rakontas pri Ĉinio mem. Temas pri la milito kontraŭ japanoj, unu pri la milito kontraŭ kuomintanganoj, unu pri la korea milito, du pri naci-malplimultoj en Ĉinio, kvin pri industria produktado, ses pri anoj de agrikulturaj kooperativoj kaj pluraj pri interhelpemo kaj kuraĝo. Nuraj priskriboj de pejzaĝoj kaj medioj estas malmultaj; la rakontoj rapide moviĝas.
La 21 poemoj estas similaj; mallongaj kaj viglaj. El ili sep prikantas la lukton forigi la kuomintanganojn, du temas pri la korea milito, tri estas patriotaj kantoj, unu komparas la malnovan socion kun la nova, ses priskribas industriajn kaj produktajn progresojn, du estas amkantoj.
La amo al aliaj homoj, eĉ amo inter samseksulinoj, estas atentata, sed amo al la socio aŭ la partio estas la amo, kiu estas pli grava kaj kiu venkas. Tiu amo estas tiel fanatika, ke en unu novelo, patrino malsatigas sian infanon prefere ol ne pagi sian kotizon al la partio, kaj en alia novelo patrino savas kudromaŝinon anstataŭ sian fileton, ĉar ŝi opinias la kudromaŝinon pli valora al la socio.
Apoteozo de la patriotismo kaj la kolektivismo, Ĉina Antologio estas certe la plej impona el ĉiuj postmilitaj literaturaj verkoj komunismaj en nia lingvo. Klarstile verkita kaj bone presita sur bonkvalita papero, ĝi ne nur servas kiel misiisto por prediki sian moralan instruon en malproksimaj landoj, sed ĝi rajte prenos sian lokon inter aliajn naciajn antologiojn en Esperanto, kvankam ĝia enhavo spegulas nur dek jarojn da ĉina literaturo.
Lingvaj mankoj estas malmultaj : kelkaj preseraroj, plurfoja ellaso de pronoma subjekto, "returnita" anstataŭ "remetita", "injekciaĵoj" anstataŭ "injektaĵoj", "mi ne decis plori plu" anstataŭ "al mi ne decis plori plu", frazeroj de la speco "la en nebulo kaŝitan Anglan Markolon", "sur ŝia pala pro timo vizaĝo"... ”

— februaro 1962, Edward Ockey, Esperanto, 675 (2), p. 32

Bibliografio

Maŭ Dun 1959 : Antaŭparolo de Ĉina Antologio, El Popola Ĉinio, 6(11), 232-233.

Ĉina Antologio (1949-1959)

Enhavo

Recenzoj

Bibliografio

Eksteraj ligiloj