1-Aminoakridino
1-Akridamino | ||
Kemia formulo | ||
1-amino-akridino | ||
Numerado de la akridinoj | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
CAS-numero-kodo | 578-06-3 | |
ChemSpider kodo | 10874 | |
PubChem-kodo | 11352 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | blanka solidaĵo | |
Molmaso | 194,237g mol−1 | |
Denseco | 1,268 g/cm−3[1][2] | |
Fandpunkto | 183 °C [3] | |
Bolpunkto | 419,8 °C [4] | |
Refrakta indico | 1,78 | |
Acideco (pKa) | 5,68 | |
Ekflama temperaturo | 237,2 °C [5] | |
Solvebleco | Akvo:nesolvebla | |
Mortiga dozo (LD50) | 330 mg/kg (buŝe) | |
GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||
GHS Damaĝo Piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P264+265, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P319, P321, P332+317, P337+317, P362+364, P403+233, P405, P501 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
1-Amino-akridino aŭ 1-Akridamino estas triringa heterocikla substanco, tie kie centra piridina ringo ĉirkaŭas per du benzenaj ringoj. La 1-amino-akridino prezentas la aminan grupon en la dua karbono de la flanka benzena ringo. La akridinoj estis malkovritaj en 1871 de Carl Gräbe kaj Heinrich Caro elde la karbogudro.[6] Akridinoj estas uzataj en la traktado kontraŭ bakterioj, parazitoj, neŭrodegeneraj malsanoj kaj malario. Kvankam akridinoj ne reprezentas grandan frakcion en la manufakturado en la industrio de fajnaj kemiaĵoj, ili forte kontribuas kaj teorie kaj praktike por la disvolvado de la scienco kaj teknologio.
Reakcioj
redaktiReakcio 1
redakti- Preparado de 1-Amino-akridino per traktado de amoniako kun 1-akridinolo:
Reakcio 2
redakti- Preparado de 1-Amino-akridino per traktado de unukloramino kun akridino:
Reakcio 3
redakti- Preparado de 1-Amino-akridino per traktado de amoniako kun 1-akridina klorido:
Reakcio 4
redakti- Preparado de 1-Amino-akridino per traktado de amoniako kun 1-akridina karbaldehido:
Reakcio 5
redakti- Preparado de 1-Amino-akridino per traktado de ureo kun 1-kloroakridino: