Aleksandr Aleksandroviĉ MIKULIN (n. 14-an de februaro 1895 en Vladimir; m. 13-an de majo 1985 en Moskvo; ruse Александр Александрович Микулин) estis fama rusia kaj soveta motorkonstrukciisto.

Aleksandr Mikulin
Persona informo
Naskiĝo 2-an de februaro 1895 (1895-02-02)
en Vladimir
Morto 13-an de majo 1985 (1985-05-13) (90-jaraĝa)
en Moskvo
Tombo Novodeviĉje tombejo Redakti la valoron en Wikidata vd
Ŝtataneco Rusia Imperio
Sovetunio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Moskva Ŝtata Teknika Universitato
Nacia Teknika Universitato de Ukrainio «Kieva Politeknika Instituto Igor Sikorskij» Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Komunista Partio de Sovetunio Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo military flight engineer (en) Traduki
inĝeniero Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Mikulin komencis sian laboron en 1915 en NAMI (Scienca Instituto por Aŭtomotoroj) sub gvido de Boris Steĉkin. Tie oni kreis en 1916 la unuan rusan aviadilan motoron AMBS-1 kun 300 ĈP ĉe 1800 U/min.

Poste Mikulin perfektigis en 19251928 sur bazo de aviadiloj de Hugo Junkers AM-13, V-12-an motoron kun 880 ĈP ĉe 2150 min−1. Per tiuj spertoj Mikulin partoprenis en Centra Instituto pri Aviomotoroj (ZIAM) je konstruado kaj evoluigo de la unua rusa aviomotoro kun akvomalvarmigo (Mikulin AM-34), kiu havis la povumon kun kompresoro ĝis 920 kW. La motoro estis uzata ĉe distanc-fluga Tupolev ANT-25. Lia plej konata konstruaĵo estas Mikulin AM-38 kun 1300 kW, uzita en Iluŝin Il-2.

Post la dua mondmilito, Mikulin okupiĝis pri projektado de gasturbinoj por la aviado. En la 1950-aj jaroj, Mikulin kaj Sergej Tumanski evoluigis la plej fortan por tiu tempo reagmotoron de la mondo, Mikulin AM-3M kun 9500 kg ŝovforto, kiu estis serie produktita ekde 1952 kaj uzata en la unua pasaĝera reagaviadilo de Sovetunio, Tupolev Tu-104.

Aviomotoroj

redakti
  • Mikulin AM-34 por Tupolev ANT-25
  • Mikulin AM-35
  • Mikulin AM-38 por Iluŝin Il-2
  • Mikulin AM-39
  • Mikulin AM-42

Reagmotoroj

redakti

Eksteraj ligioj

redakti