Antonio Muñoz Molina

Antonio MUÑOZ Molina (n. la 10-an de januaro, 1956) estas hispana verkisto kaj membro de la Real Academia Española. Li naskiĝis en urbo Úbeda (Jaén) [ĥaeno] en suda hispana regiono Andaluzio.

Antonio Muñoz Molina
Persona informo
Naskonomo	Antonio Muñoz Molina
Naskiĝo	10-an de januaro 1956 (1956-01-10) (68-jaraĝa) en Úbeda
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Universitato de Granado - bildartohistorio Komplutensa Universitato de Madrido - ĵurnalismo Escuelas Profesionales de la Sagrada Familia (en) vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Elvira Lindo (1994–) vd
Profesio
Okupo	verkisto ĵurnalisto romanisto aŭtoro vd
Aktiva en	Nov-Jorko • Madrido • Berlino vd
Verkado
Verkoj	Q16913164 ❦ Q16620393 ❦ Q16588505 ❦ El jinete polaco vd
Honorigoj Honorigoj (6-a de novembro 2020)  Prix Médicis étranger (en) (2013)  Jerusalema premio (2013)  Premioj Princino de Asturio pri Literaturo (2012)  Prix Méditerranée (2010)  honorary doctor of Brandeis University (en) (2007)  honorary doctorate of the University of Caen (France) (en) (2006)  honora doktoreco, kialo de la premio Universitato Villanova (2003)  prix César-González-Ruano (fr) (2003)  Mariano de Cavia' Price (en) (1998)  Prix Femina étranger (en) (20-a de septembro 1997)  Dearest Son of Úbeda (en) (1997)  prix Zilarrezko Euskadi (fr) (1992)  National Novel Prize (en) , kialo de la premio El jinete polaco (1991)  Premio Planeta, kialo de la premio El jinete polaco (1988)  National Novel Prize (en) (1988)  Premio de la Crítica Española (en) , kialo de la premio L'hiver à Lisbonne (fr) vd
Membrecoj Membrecoj Academia de Buenas Letras de Granada (en) (2015–) Reĝa Akademio Hispana (1995–) Instituto Cervantes vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Vivo

Lia naskiĝzono aperas kiel fono de kelkaj el liaj verkoj. Li studis Ĵurnalismon en Madrido kaj Arthistorion en Granado. Li estas akademiano de la RAE (Akademio de la Hispana Lingvo) ekde jaro 2002 kaj unu el la plej junaj. Li estas unu el la plej konataj hispanaj verkistoj de la ŝanĝo de jarcento. Lia edzino estas ankaŭ verkisto, nome Elvira Lindo, aŭtoro de porjunulaj romanoj, kiel Manolito Gafotas kaj verkoj por radio kaj por filmoj.

Li ricevis multajn premiojn, inter ili González Ruano de Ĵurnalismo kaj Mariano de Cavia (2003), Ícaro, Premio de la Crítica kaj Nacia premio de Literaturo (1988 kaj 1992), Premio Planeta (1991), ktp.

Tri nesinsekvaj romanoj literaturigas lian vivon, ĉefe rilate la evoluon aŭ kontraston inter juneco kaj matureco, nome El viento de la Luna (2006), Ardor guerrero (1995) kaj El jinete polaco (1991). Pri tiu afero la najbara Sierra Mágina [MAĥina] ludas simbolan rolon en tiuj verkoj kaj en la resto de lia verkaro.

Verkaro

Eseoj

• Córdoba de los Omeyas (1991)
• El Robinson urbano (1984)
• Diario del Nautilus (1985)
• La huerta del Edén (1996)
• Las apariencias (1996)
• Pura alegría (1996)
• La vida por delante (2002)

Romanoj

• Beatus Ille (1986)
• El invierno en Lisboa (1987) [Vintro en Lisbono] romano pri psikologio kaj polica intrigo.
• Beltenebros (1989) romano pri politika historio kaj polica intrigo, pri iu komunisto kiu iĝas policestro. Tiu romano estis filmigita.
• El jinete polaco (1991) [La pola rajdisto] romano pri la kontrasto inter sia vilaĝeca juneco kaj kosmopolita matureco. Premio Planeta
• Los misterios de Madrid (1992)
• El dueño del secreto (1994)
• Nada del otro mundo (1994)
• Ardor guerrero (1995) [Militista ardo], preskaŭ membiografia verko pri sia sperto dum la deviga militservo.
• Plenilunio (1997)
• Carlota Fainberg (2000)
• Sefarad (2001), tiu vorto estis la hebrea nomo de Hispanio.
• En ausencia de Blanca (2001)
• Ventanas de Manhattan (2004)
• El viento de la Luna (2006), pri lia knabeco en kampara vilaĝo, fascinita de la aventuroj de astronaŭtoj.