Béla Várdai
Béla Várdai, laŭ la hungarlingve kutima nomordo Várdai Béla estis hungara esteto, tradukisto, literaturhistoriisto, instruisto. Lia origina familia nomo estis Weismann.
| Béla Várdai | |
|---|---|
 Béla Várdai | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | la 1-an de julio 1879 en .svg){kind=small} Hungara reĝlando, .svg){kind=small} Aŭstrio-Hungario Németszentmihály
|
| Morto | la 23-an de februaro 1953 en  Hungario Budapeŝto
|
| Tombo | Tombejo Farkasrét |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | gimnazia instruisto • literaturhistoriisto |
Béla Várdai[1] naskiĝis la 1-an de julio 1879 en Németszentmihály (Hungara reĝlando, Aŭstrio-Hungario, nuntempa Sânmihaiu German en Rumanio), li mortis la 23-an de februaro 1953 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Béla Várdai maturiĝis en gimnazio en Szatmárnémeti, poste li akiris pedagogian kaj filozofian diplomojn en Scienca Universitato de Budapeŝto en 1900. Post la diplomo li praktikadis apud Zsolt Beöthy en la universitato. Inter 1904-1939 li estis gimnazia instruisto, eĉ gimnaziestro, poste li pensiuliĝis. Interrompe en la lernojaro 1911 li estis en Francio helpe de stipendio. Li ankaŭ estis redaktoro de katolika gazeto ekde 1923.
Elektitaj kontribuoj redakti
- Vida Jeromos poetikája. (1900)
- Titus Livius: Hannibál útja az Alpeseken át. (tradukaĵo, 1906)
- Salamon Ferenc aesthetikai munkássága. Uo., 1907
- Mikszáth Kálmán. (1910)
- Madách Imre és Az ember tragédiája. (1924)
- Pály Ede r. tag emlékezete. (memorparolado, 1937)
- Kincs István írói félszázada. (1942)
- II. Rákóczi Ferenc elmélkedései és fohászai. (tradukaĵo, 1946)
