Daniel Bovet
itala farmakologo, nobelpremiito pri fiziologio aŭ medicino kaj denaska esperantisto
Daniel BOVET (naskiĝis la 23-an de marto 1907 en Fleurier apud Neŭŝatelo, Svislando, mortis la 8-an de aprilo 1992 en Romo) estis itala farmakologo. En 1957 li ricevis la nobelpremion pri fiziologio aŭ medicino. Li esploris pri la ĥemiterapio, la sulfaj drogoj kaj la farmakologio de kuraro.
Daniel Bovet | |
---|---|
Nobel-premiito | |
Persona informo | |
Naskiĝo | 23-an de marto 1907 en Fleurier |
Morto | 8-an de aprilo 1992 (85-jaraĝa) en Romo |
Mortokialo | Kancero |
Lingvoj | Esperanto • itala • angla |
Loĝloko | Italio |
Ŝtataneco | Italio (1947–) Svislando |
Alma mater | Universitato de Ĝenevo |
Familio | |
Patro | Pierre Bovet |
Edz(in)o | Filomena Nitti |
Infano | Daniel Pierre Bovet (en) |
Parencoj | Félix Bovet (en) (nepo) |
Okupo | |
Okupo | biokemiisto kuracisto universitata instruisto apotekisto esperantisto neŭrosciencisto farmakologo biologo |
Esperanto | |
Denaska esperantisto | Jes |
Kiel filo de la esperantisto Pierre Bovet, li lernis Esperanton en sia infanaĝo; li estis unu el la unuaj denaskaj esperantistoj. Tamen siajn verkojn li publikigis nur en la franca, angla kaj itala.
Referencoj
redakti- ↑ Daniel Bovet with his family. gettyimages.co.uk