Emer de Vattel
Emer (Emmerich) de VATTEL (franclingva prononcn: [vat-těl] 25a de Aprilo 1714 – 28a de Decembro 1767)[1] estis internacia juristo. Li naskiĝis en Couvet en la Kantono Neŭŝatelo (nuntempe kantona parto de Svisio, sed tiam parto de Prusio) en 1714 kaj mortis en 1767. Li estis tre influita de la nederlanda juristo Hugo Grotius.
| Emer de Vattel | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 25-an de aprilo 1714 en Couvet |
| Morto | 28-an de decembro 1767 (53-jaraĝa) en Neŭŝatelo |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Principality of Neuchâtel (en)  
|
Memorigilo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | filozofo diplomato juristo verkisto
|
La verkaro de Vattel forte influis la disvolvigon de internacia juro.[2][3] Li famis ĉefe pro sia verko de 1758 nome La rajto de gentoj. Tiu verko estis lia postulo al famo kaj havigis al li sufiĉan prestiĝon por esti nomumita kiel konsilisto en la kortego de Frederiko Aŭgusto la 2-a de Saksio. Vattel kombinis elementojn de jurnaturalisma rezonado kun aliaj de pozitivjura rezonado.[2]
Li studis klasikajn studojn kaj filozofion en Bazelo kaj Ĝenevo.[3] Dum sia ekkariero lia preferata fako estis filozofio kaj, zorge studinte la verkojn de Leibniz kaj Christian Wolff, li publikigis en 1741 defendon de la sistemo de Leibniz kontraŭ Jean-Pierre de Crousaz.
Lia diplomataj taskoj en Berno ne okupis lian tutan tempon, kaj li multe dediĉis sin al literaturo kaj jurisprudenco.[1]
Verkoj
redakti- Le loisir philosophique ou pieces diverses de philosophie, de morale et d'amusement par Mr. de Vattel, Dresde : 1747 chez George Conrad Walther via Google Books
- Le droit des gens ou Principes de la loi naturelle appliqués à la conduite et aux affaires des nations et des souverains. Tome 1 / par M. de Vattel, Londono : 1758 via Gallica
- Le droit des gens ou Principes de la loi naturelle appliqués à la conduite et aux affaires des nations et des souverains. Tome 2 / par M. de Vattel, Londono : 1758 via Gallica
- Le droit des gens, Emer de Vattel, Traduko de la eldono de 1758, Eld. Charles Ghequiere Fenwick
Notoj
redakti- ↑ 1,0 1,1 Chisholm, Hugh, eld. (1911). "Vattel, Emeric de". Encyclopædia Britannica. Vol. 27 (11a eld.). Cambridge University Press. p. 951.
- ↑ 2,0 2,1 Orakhelashvili, Alexander. Akehurst's Modern Introduction to International Law. Routledge, p. 3–4. doi:10.4324/9780429439391.
- ↑ 3,0 3,1 (1913) “The Authority of Vattel”, American Political Science Review (en) 7 (3), p. 395–410. doi:10.2307/1944965.