Etilruĝo

kemia kombinaĵo
Etilruĝo
Plata kemia strukturo de la Etilruĝa jodido
Alternativa(j) nomo(j)
Etilruĝo
pH malsupre de 4,5 ruĝa
pH supre de 6,5 flava
Kemia formulo
C17H19N3O2
CAS-numero-kodo
ChemSpider kodo 49507
PubChem-kodo 54832 54832
Fizikaj proprecoj
Aspekto ruĝaj kristaloj
Odoro senodora
Molmaso 297,35 g mol−1
Denso 1,0871 g/ml
Acideco (pKa) 5,42
Ekflama temperaturo 254,3°C[1]
Fandpunkto 135°C (malkombiniĝas)
Solvebleco malmulte solvebla en akvo, iom solvebla en etanolo, metanolo (96%)[2] kaj benzeno, tre solvebla en alkalaj solvaĵoj.
pH turnopunkto malsupre de 4,5 (ruĝa) kaj supre de 6,5 (flava) (blua)
Mortiga dozo (LD50) - style="background: yellow; color: black"
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P304+340, P305, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Etilruĝoruĝo de etilo, estas pH-indikilo kun kemia formulo C17H19N3O2, aŭ ĝia jodida derivaĵo (CAS numero 634-21-9) estas organika kombinaĵo, apartenanta al la grupo de la izocianinoj. Ĝi estas unu el la unuaj kolorigiloj produktataj en sufiĉe granda industria volumo, dum ĝia antaŭaĵo ne estis uzita por tinkturado de ŝtofoj pro ĝia ekstreme malforta lumfirmeco. Komence de la 20-a jarcento ĝi estis uzita kiel optika sentivigilo, sed ĝi rapide perdis ĝian valoron kaj per iometa modifo de ĝia sinteza reakcio, la rusa kemiisto Benno Tomolka (1860-1925) akiris multe pli gravan sentivigilon en la industrio per la sintezado de la pinacianolo.

  • Strukturo de la pinacianolo, iu derivaĵo de la etilruĝo.

Strukturo de la pinacianolo

Literaturo

redakti

Vidu ankaŭ

redakti

Referencoj

redakti