Fenil-indolo
kemia kombinaĵo
Fenil-indolo | |||
Plata kemia strukturo de la 2-Fenil-indolo | |||
Tridimensia kemia strukturo de la 2-Fenil-indolo | |||
Kemia formulo | |||
CAS-numero-kodo | 948-65-2 | ||
ChemSpider kodo | 13105 | ||
PubChem-kodo | 13698 | ||
Fizikaj proprecoj | |||
Aspekto | blanka aŭ flaveca senodora solidaĵo | ||
Molmaso | 193249 g·mol-1 | ||
Fandpunkto | 188 °C | ||
Bolpunkto | 250 °C | ||
Mortiga dozo (LD50) | 6000 mg/kg (buŝe) | ||
Sekurecaj Indikoj | |||
Riskoj | R37/38 R41 [1] | ||
Sekureco | S26 S39 | ||
Pridanĝeraj indikoj | |||
Danĝero
| |||
GHS Damaĝo Piktogramo | |||
GHS Signalvorto | Danĝera | ||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H318, H335, H413 | ||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P271, P273, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P310, P312, P321, P332+313, P362, P403+233, P405, P501[2] | ||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Fenil-indolo estas heterocikla organika kemiaĵo konsistanta je du benzenaj ringoj kaj unu pirolina ringo. Ĝi estas blanka aŭ flaveca substanco uzata en la preparado de emisi-diodoj de organika lumo, samkiel de anti-inflamaj, antifungaj kaj antibakteriaj agentoj, kaj de fluoreskaj sondoj. Ĝi same uzatas kiel reakcianto en la reagoj de dufluorohidroksiligo kaj Mannich-tipa reakcioj. Ĝi estas solvebla en Kvarhidrofurano, acetono kaj iomete miksebla kun karbinolo.
Sintezo
redakti2-Fenil-Indolo estas preparata per kondensiĝo de fenil-hidrazino kaj acetofenono donate produkton konatan kiel acetofenona-fenil-hidrazono. Fine, pere de Fischer-a Sintezo, ĉi-lasta produkto konvertiĝas en fenil-indolo en la ĉeesto de acidaj kataliziloj.[3]
Literaturo
redaktiVidu ankaŭ
redakti-
Fenetil-Acetato -
Fenil-Acetono -
Fenil-Alanino -
Fenil-Amino-Butano -
Fenil-Amino-Etano -
Fenil-Butazono -
Fenil-Dumetil-Morfolino -
Fenil-Efrino -
Fenil-Etil-Bromido -
Fenil-Etil-Amino -
Fenil-Fenolo -
Fenil-Heksano -
Fenil-Hidrazino -
Fenil-Isopropilamino -
Fenil-Izotiocianato -
Fenil-Kromano -
Fenil-Piperazino -
Fenil-Piperidino -
Fenil-Piridino -
Fenil-Propanolamino