Ferdinando la 3-a (naskiĝinta la 6-an de majo 1769 en Florenco, mortinta la 18-an de junio 1824 samloke) estis inter 1790 kaj 1801 grandduko de Toskanujo; poste kiel Ferdinando la 1-a elektisto de Salcburgio (1803–1806), grandduko de Würzburg (1806–1814) kaj finfine denove de 1814 ĝismorte grandduko de Toskanujo. Lia pli aĝa frato estis imperiestro Francisko la 1-a de Aŭstrio.
| Ferdinando la 3-a
|
|
|
| Persona informo
|
| Ferdinando III di Toscana
|
| Naskiĝo
|
6-an de majo 1769 (1769-05-06)
en Florenco
|
| Morto
|
18-an de junio 1824 (1824-06-18) (55-jaraĝa)
en Florenco
|
| Tombo
|
Baziliko de Sankta Laŭrenco  vd
|
| Religio
|
katolika eklezio vd
|
| Lingvoj
|
franca vd
|
| Ŝtataneco
|
Grandduklando de Toskanio vd
|
| Familio
|
| Dinastio
|
Habsburgo-Loreno vd
|
| Patro
|
Leopoldo la 2-a vd
|
| Patrino
|
Maria Luiza de Burbono vd
|
| Gefratoj
|
Princess Maria Clementina, Duchess of Calabria (en)  , Maria Terezo Jozefino de Aŭstrio, Archduchess Maria Anna of Austria (en) , Louis of Austria (en) , Francisko la 1-a, Jozefo Antono Johano de Habsburgo-Loreno, Archduke Rainer Joseph of Austria (en) , Archduke Anton Victor of Austria (en) , Aleksandro Leopoldo de Habsburgo-Loreno, Karlo de Aŭstrio-Teŝino, Rudolfo de Habsburgo-Loreno, Johano de Aŭstrio kaj Archduchess Maria Amalia of Austria (1780-1798) (en) vd
|
| Edz(in)o
|
Princess Maria Ferdinanda of Saxony (en) (1821–)
Princess Luisa of Naples and Sicily (en) (1790–) vd
|
| Infanoj
|
Leopoldo la 2-a, grandduko de Toskanio
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) )
Archduchess Maria Luisa of Austria (en)
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) )
Archduchess Carolina Ferdinanda of Austria (en)
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) )
Archduke Franz Leopold, Hereditary Grand Duke of Tuscany (en)
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) )
Maria Theresa of Austria (en)
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) )
stillborn son Habsburg-Lorraine (en)
( Princess Luisa of Naples and Sicily (en) ) vd
|
| Profesio
|
| Okupo
|
politikisto vd
|
|
|---|
|
|---|
grandduko de Toskanio 
|
| Dum
|
1790–1801
|
| Antaŭulo
|
Leopoldo, lia patro
|
| Sekvanto
|
Burbonoj de Parmo
|
| 2-a periodo
|
| Dum
|
1814–1824
|
| Antaŭulo
|
Bonaparte
|
| Sekvanto
|
Leopoldo, lia filo
|
princo-elektisto de Salcburgo 
|
| Ferdinando la 1-a
|
| Dum
|
1803–1805
|
| Antaŭulo
|
princĉefepiskopo Hieronymus von Colloredo
|
| Sekvanto
|
aligita al Aŭstrio
|
grandduko de Würzburg 
|
| Ferdinando la 1-a
|
| Dum
|
1806–1814
|
| Antaŭulo
|
sekularigita princepiskopujo Würzburg
|
| Sekvanto
|
aligita al reĝlando Bavario
|
| vd
|
Fonto: Vikidatumoj
|
|
Posteulis Ferdinando en 1790 la patron Leopoldo en Toskanujo; ĝi estis forlasenda en 1799 pro okupado fare de la francoj kaj transpreno fare de la dukoj de Parmo. Post perdo de la florenca regado post la traktato de Lunéville venis kompensado per elekto-princeco en Salcburgio. Sekve li ovacie estis salutata en aprilo 1803 en Salcburgo kaj ekloĝis je kastelo Mirabell. Li tre interesiĝis pri ekonomia prospero de Salcburgio kion helpegis liaj spertoj el Toskanujo, tiam modernega ŝtato kun bonega administro kaj kapablaj ministroj.
Ferdinando liberaligis la metiistan leĝaron kaj fondis la fakultaton pri medicino ĉe la Salcburga universitato. Bonaj rilatoj kun la eklezio kaj arkiepiskopo Hieronymus von Colloredo gravis por li, dume cenzuro iĝis pli severa sub li. Laŭ la traktato de Bratislavo inter Napoleono Bonaparte kaj la aŭstroj (decembro 1805) li rezignis pri estado en Salcburgo kaj kompense ricevis postenon en Würzburg (kiu iĝis parto de Bavarujo en 1814). Finfine li kunportis altvalorajn objektojn el Salcburgo unue al Würzburg kaj fine Italujon. Pro tio multo de ili ĝis hodiaŭ spekteblis en la florenca Palaco Pitti.[1]
,_Sohn_von_Leopold_II.,_in_seiner_Bibliothek_sitzend,_Kniest%C3%BCck.jpg)
