Por samtitola artikolo vidu la paĝon Julieto.

Julieto estas interna satelito de Urano.

Julieto
Natura satelito  de Urano (XI)
astronomia simbolo
astronomia simbolo
Julieto fotita de Voyager 2
Julieto fotita de Voyager 2
Julieto fotita de Voyager 2
natura satelito de Uranoregula satelito
Oficiala nomo Urano XI[1]
Aliaj nomoj S/1986 U 2
Astronomia simbolo vd
Nomita laŭ Julieta vd
Malkovro
Malkovrinto Stephen P. Synnott[1]
Dato de malkovro 3-a de januaro 1986[1]
Orbitaj ecoj
Granda duonakso 64 360 km[2]
Discentreco 0,0007[2]
Klinangulo 0,065°[2] sur la urana ekvatoro
Periodo 0,493 tago[2]
Fizikaj ecoj
Dimensioj
Diametro
150 × 74 × 74 km
94 km [2] averaĝe
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido
5,6 × 1017 kg
1,3 × 103 kg/m3 hipoteze
~ 0,016 m/s2
~ 40 m/s
Rotacia periodo Verŝajne kaptita
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo ~ 64 K
Albedo
Geometria albedo
0,07
0,075 vd
Observaj ecoj
Videbla magnitudo 20,6
vdr

Malkovro

redakti

Ĝi estis malkovrita de Stephen P. Synnott sur kliŝaĵo[3] farita la 3-an de januaro 1986 de la kosmosondilo Voyager 2. Ĝi ricevis la maldaŭran nomon S/1986 U 2 ĉar ĝi estis la dua satelito de Urano malkovrita en 1986.

Julieto (angle, Juliet) ŝuldas sian nomon al la ĉefa rolulino de la ŝekspira teatraĵo Romeo kaj Julieta, ĉar tradicio volas, ke la uranaj lunoj ricevu nomojn de roluloj de verkoj de William Shakespeare aŭ de "La Rabita Buklo", poemo de Alexander Pope.

Kiel tiu de Kordelio ĝia orbito, pli malalta ol la sinkrona orbito estas nestabila pro la tajda forto. Eblas, ke julieto kolizius Dezdemonon en la venontaj 100 milionoj da jaroj.

Ĝiaj koloraj ecoj[4] kaj ĝiaj orbitaj parametroj proksimigas Julieton de ok aliaj lunoj, kiujn oni grupigas en la porcia grupo.

Notoj kaj referencoj

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti