Lajos Venetianer
hungara rabeno kaj verkisto
Lajos Venetianer [lajoŝ], laŭ hungarlingve kutima nomordo Venetianer Lajos estis hungara rabeno, historiisto, altlerneja instruisto. Lia filino estis Ilona Vaály, lia bofilo estis Dezső Kertész.
| Lajos Venetianer | |
|---|---|
 Lajos Venetianer | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 19-an de majo 1867 en Kecskemét |
| Morto | 25-an de novembro 1922 (55-jaraĝa) en Újpest |
| Tombo | Juda tombejo sur Kozma strato |
| Lingvoj | hungara • germana |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Juda Universitato |
| Familio | |
| Infano | Ilona Vaály |
| Okupo | |
| Okupo | rabeno • verkisto • historiisto • universitata instruisto |
Memortabulo pri Lajos Venetianer
Lajos Venetianer[1] naskiĝis la 19-an de majo 1867 en Kecskemét, li mortis la 25-an de novembro 1922 en Újpest.
Biografio redakti
Lajos Venetianer studis en Juda Universitato (Budapeŝto) inter 1881-1891, sed interrompe li studis jaron en rabena seminario en Breslau. En 1890 li doktoriĝis, post 2 jaroj li rabeniĝis. Li akiris pedagogian diplomon en Universitato Francisko Jozefo de Koloĵvaro. Li servis inter 1893-1896 en Csurgó (ankaŭ instruis en la gimnazio), poste li estis nomita ĉefrabeno de Újpest. Li ankaŭ instruis en la Juda Universitato.
Liaj kontribuoj (elekto) redakti
- A fokozatok könyve. Semtób Ibn Falakęra kéziratos ethikai munkája. Adalék az arab-zsidó philosophia történetéhez a XIII. században (1890)
- A héber-magyar összehasonlító nyelvészet (1898)
- A zsidóság szervezete az európai államokban (premiita verko, 1901)
- Ezekiels Vision und die salomonischen Wasserbecken (1906)
- Die Messiashoffnung des Judentums. Vortrag (1916)
- Mi az igazság? Válasz Ágoston Péter: A zsidók útja c. munkájára (kunaŭtoro, 1917)
- A magyar zsidóság története a honfoglalástól a világháború kitöréséig (1922)
