Por samtitola artikolo vidu la paĝon Stefano.

Stefano estas neregula ekstera satelito de Urano.

Stefano
Natura satelito  de Urano (XX)
natura satelito de Urano
Oficiala nomo Urano XX[1]
Aliaj nomoj S/1999 U 2
Nomita laŭ Stefano vd
Malkovro
Malkovrintoj Brett J. Gladman
Matthew J. Holman
John J. Kavelaars
Jean-Marc Petit
Hans Scholl[1]
Dato de malkovro 18-a de julio 1999[1]
Loko de malkovro Mauna Kea (Havajo)[1]
Orbitaj ecoj
Granda duonakso 8 004 000 km[2]
Discentreco 0,2295[2]
Klinangulo 144° sur la urana ekvatoro
141,81°[2] sur la ekliptiko
Periodo 677,37 tagoj[2]
Fizikaj ecoj
Diametro 20 km[2]
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido
~ 6 × 1015 kg
1,3 × 103 kg/m3 hipoteze
~ 0,004 m/s2 ?
~ 13 m/s ?
Rotacia periodo nekonata
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo ~ 64 K
Albedo
Geometria albedo
0,07 hipoteze
0,04 vd
Observaj ecoj
Videbla magnitudo 24,1
vdr

Malkovro redakti

La 18-an de julio 1999, Brett J. Gladman kaj sia teamo malkovris du novajn satelitojn de Urano per la Kanada-Franca-Havaja Teleskopo de Mauna Kea[3]. La dua el ili, dua satelito de Urano malkovrita en 1999, ricevis la maldaŭran nomon S/1999 U 2.

Nomo redakti

Respektante tradicion, ĝi ricevis en 2000, aprobite de IAU[4], nomon inspirata el verko de William Shakespeare: Stefano (angle: Stephano) estas drinkema butlero en "La Ventego".

Ecoj redakti

Ĝiaj grando, maso kaj surfaca falakcelo estas ĉirkaŭkalkulataj laŭ ĝia videbla magnitudo.

Neregula satelito, Stefano estas verŝajne kaptita asteroido aŭ fragmento de asteroido. Ĝiaj orbitaj parametroj sugestas, ke ĝi povus esti ano de grupo, kun Kalibano kaj Fransisko, havante komunan devenon.

Notoj kaj referencoj redakti

Eksteraj ligiloj redakti