Aleksandro la 3-a (Rusio)

Honorigoj
Honorigoj	(17-a de marto 1881) Kavaliro Grand-Kruca de Militista Vilhelmo-Ordeno../... 53+ ; vd

Postenoj
Postenoj	Imperiestro de Tuta Rusio (1881 (Julia)–1894 (Julia)); membro de la Ŝtata Konsilio de la Rusia Imperio ; granda princo de Finnlando ; reĝo de Pollando ; estro de la dinastio Romanov vd

Aleksandro la 3-a de Rusio
Aleksandro Aleksandroviĉ Romanov
Aleksandro la 3-a de Rusio Aleksandro Aleksandroviĉ Romanov
	Imperiestro de la Rusia Imperio
	Aleksandro la 3-a
Regado	1881-1894
Antaŭulo	Aleksandro la 2-a
Sekvanto	Nikolao la 2-a
Kronado	27-a de majo 1883
	Blazono de Ruslando
Ceteraj titoloj	Imperiestro de Ruslando
Persona informo
	Алекса́ндр III Алекса́ндрович
Naskonomo	Александр III Александрович Романов
Naskiĝo	10-a de marto 1845; en Sankt Peterburgo, Rusa Imperio
Morto	1-a de novembro 1894; en Livadio, Krimeo
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Nefrito vd
Tombo	Petropavlovskij-katedralo, Sankt Peterburgo
Religio	ortodoksismo vd
Lingvoj	rusa vd
Loĝloko	Sankt-Peterburgo vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio vd
Subskribo
Familio
Dinastio	Romanovoj
Patro	Aleksandro Nikolajeviĉ
Patrino	Maria Aleksandrovna
Gefratoj	Grand Duchess Alexandra Alexandrovna of Russia (en) , Nicholas Alexandrovich, Tsesarevich of Russia (en) , Vladimir Aleksandroviĉ, grandprinco de Rusio, Grand Duke Alexei Alexandrovich of Russia (en) , Maria Aleksandrovna, grandprincino de Rusio, Grand Duke Sergei Alexandrovich of Russia (en) , Grand Duke Paul Alexandrovich of Russia (en) , Prince George Alexandrovich Yuryevsky (en) , Princess Olga Alexandrovna Yurievskaya (en) kaj Catherine Alexandrovna Yurievskaya (en) vd
Edz(in)o	Maria Fjodorovna
Infanoj	Nikolao (1868-1918); Aleksandro (1869-1870); Georgo (1871-1899); Ksenia (1875-1960); Mikaelo (1878-1918); Olga (1882-1960)
Profesio
Okupo	monarko ; artkolektanto vd
Aktiva dum	1860–1895 vd
Postenoj
Postenoj	Imperiestro de Tuta Rusio (1881 (Julia)–1894 (Julia)); membro de la Ŝtata Konsilio de la Rusia Imperio ; granda princo de Finnlando ; reĝo de Pollando ; estro de la dinastio Romanov vd
Honorigoj
Honorigoj	(17-a de marto 1881) Kavaliro Grand-Kruca de Militista Vilhelmo-Ordeno../... 53+ ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Imperial Society for the Encouragement of the Arts (en) (1879 (Julia)–); Imperial Russian Historical Society (en) (1867 (Julia)–); Rusa Geografia Societo (1866 (Julia)–); Peterburga Akademio pri Sciencoj (1866 (Julia)–) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Aleksandro la 3-a (ruse Александр III Александрович Романов) (naskiĝis la 10-an de marto 1845, mortis la 1-an de novembro 1894) estis imperiestro (caro) de Rusia Imperio ekde 14-a de marto 1881 ĝis lia morto. Li restis en la historio kiel Aleksandro Paciganto, ĉar dum lia regado Ruslando militis kontraŭ neniu. Li apartenis al rusa monarka dinastio Romanov.

Origino

Granda princo Aleksandro estis la dua filo de geimperiestroj Aleksandro la 2-a kaj Maria Aleksandrovna. La gepatroj havis entute ok gefilojn. Plej aĝa filo naskiĝinta en 1843 nomiĝis Nikolao, kiu estis la heredonto de la rusia trono.

Heredonto

Laŭ la rusa tradicio Aleksandron kaj la ceterajn filojn de la cara familio deinfanece oni edukis kaj preparis por la militista kariero.

Aprile de 1865 Nikolao mortis en Nico (Francio) pro sekvoj de antaŭa traŭmo de lia rakio. Tiam dudekjaran grandan princon Aleksandron oni proklamis kiel nova heredonto.

Lia nova ŝtata statuso grave ŝanĝis lian vivmanieron, ĉar liaj devoj multe pliiĝis. Li ĉefis en la Ŝtata komitato por apogo kaj helpo al mizeruloj, membris en la Ministraro kaj la Ŝtata Konsilio, estis Hetmano de la rusa kozaka militistaro kaj estis kanceliero de Helsinka universitato.

En 1877 li partoprenis la rusian-turkan militon kiel komandanto de la multenombra milittrupo, kiu sieĝis turkajn fortresojn en Ŝumla kaj Silistrio. Post la milito li estris la gvardian korpuson en Sankt Peterburgo.

Regado

La 13-an de marto 1881 pro la terora akto pereis la imperiestro de Rusia Imperio Aleksandro la 2-a, patro de Aleksandro Aleksandroviĉ.

De tiam li iĝis la nova reĝo de la lando sub nomo Aleksandro la 3-a.

Enlanda politiko

Ekonomia

Dum reĝado de Aleksandro la 3-a videble elkreskis industrio, komerco kaj agrikulturo de Rusio, kiu tiam iĝis unu el kvin plej progresintaj kaj potencaj landoj en la mondo.

Politika kaj socia

Ĝenerale la enlandan politikon de la imperiestro oni nomas “kontraŭreforma”, ĉar li dubis pri pozitivai rezultoj de reformoj efektivigitaj dum reĝado de lia patro Aleksandro la 2-a. Jare 1892 li akceptis novan elektordon de urba memreĝado. La malnova sistemo de tri-klasa elektistaro ŝanĝis al alia, kiam en la elektado povis partopreni nur sufiĉe riĉaj hejmhavistoj. Krome, la numero da deputitoj malgrandiĝis kaj lia laboro iĝis pli kontrolita far guberniestroj.

Ekstera politiko

Efektive Aleksandro la 3-a restis en la historio kiel Aleksandro Paciganto, ĉar ekde 1881 ĝis 1894 Rusio militis kontraŭ neniu.

La imperiestro konkludis, ke Ruslando bezonas neniujn aliancanojn, ĉar strebas konservi eternan neŭtralecon en la internaciaj rilatoj. Tamen tiam li neformale multe apogis Francion, kiu danke nomis unu el plej belaj pontoj en Parizo – ponto de Aleksandro III.

Maria – malfeliĉa fianĉino kaj feliĉa edzino

Novbakitaj geedzoj Aleksandro kaj Maria en 1868

La unua heredonto en la cara familio estis Nikolao, plej aĝa filo. Li estis oficiala fianĉo de dana princino Dagmar de Danio. Antaŭ lia morto en Nico (Francio) en 1865, tien venis lia amata frato Aleksandro kaj lia malfeliĉa fianĉino Dagmara por adiaŭi. Oni diras, ke la mortanto kunigis ties manojn kaj benis por ilia gefianĉiĝo.

Efektive ambaŭ gejunuloj ekamis unu la alian kaj la 28-an de oktobro 1866 ili geedziĝis. La feliĉa edzino naskis poste ses gefilojn. Plej aĝa filo Nikolao estis ekde 1894 imperiestro de Rusia Imperio sub nomo Nikolao la 2-a.

Post ortodoksiĝo Dagmara nomiĝis Maria Teodorovna. Ŝi tre amis kaj respektis Rusion, tial laŭ ŝia testamento ŝian korpon (post ŝia morto en 1928) oni retombigis el Kopenhago en Petropavlovskij katedralon de Sankt Peterburgo en 2006.

Rusa prodo

La imperiestro estis efektiva rusa prodo. Li havis altkreskan kaj fortan staturon. Li povis perfingre fleksi monerojn kaj permane disrompi hufoferojn.

Oktobre de 1888 okazis kraŝo de la trajno, en kiu veturis la cara familio. Aleksandro la 3-a tenis falantan vagonan tegmenton dum tempo necesa por evakuado de liaj gefamilianoj.