Ano de l' ringludo

eldonita en la serio "Internacia mondliteraturo", volumo: 19
Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.

Ano de l' Ringludo [1][2]. Tiu novelo estas verkita de Dinko Šimunović (Dinko Ŝimunoviĉ) kaj el la kroata tradukita de F. Janjiĉ. La 86-paĝa tradukaĵo aperis en la jaro 1926 ĉe Ferdinand Hirt & Sohn en Lepsiko kiel volumo 19 en la serio "Internacia Mondliteraturo".

Ano de l' Ringludo
Ano de l' Ringludo
Ano de l' Ringludo
Aŭtoro Dinko Šimunović
Eldonjaro 1926
Urbo Lepsiko
Eldoninto Ferdinand Hirt & Sohn
Paĝoj 86
vdr

Recenzoj

redakti
 
 Romaneto kun kavalireca karaktero. Duobla amo de patro kaj filo al la sama junulino. 
— 1926, Georges Stroele, Esperanto, paĝo 209
 
 Tiu libreto estos pli ŝatata ol la du antaŭaj ĉar la priskribo de l' orientaj sunumitaj ebenaĵoj, de l' heroaj animoj, de l' duobla amo de patro kaj filo al la sama junulino kaj ilia vetkurado havas simplon, belon kaj forton de popola eposo
— 1926(1965), Historio de Esperanto II, paĝo 606
 
 Ano de l' ringludo de Dinko Ŝimunoviĉ, nova volumeto de Int. Mondlit., havigas al la esperantistaro perlon el la nuna kroata literaturo. La verkinto — nuntempe instruisto en Split — estas unu el la plej bonaj jugoslavaj novelistoj. La novelo estas prenita el la fama kolekto de noveloj „Mrkodol“ (Mallumvalo), kiu estas trndukita en la germanan, rusan kaj ĉeĥan lingvojn. Ringludo estas heroeca lestludo, kiu okazas ĉiujare en la regiono apud la rivero Cetina. Viroj bele vestitaj per antikvaj kostumoj, rajdantaj sur belegaj, riĉornamitaj devaloj, ĵetas dum rapida kurado lancon tra feran ringon, kiu havas kelkajn truojn. Plej multe valoras, se la ringludanto traboras la mezan truon. Trifoje diu ludanto rajdas. La finvenkanto estas tre honorata. Tion la verkisto tre bele priskribas, li verdire vortpentras. kaj en la kadro de tiu ĉi priskribo li pritraktas la problemon de amkonkurenco inter patro kaj filo, en kiu venkis la patro. La traduko de Fran Janjie estas sufiĉe flua. Preseraroj estas nur malmultaj. Ni do povas nur rekomendi la libreton. 
— R. Hein-Hobenau, Aŭstria Esperantisto n026 (nov 1926)
 
 La verkisto konigas la vivon en la regiono de la rivero Cetina. La rakonto estas agrabla, facila komprenebla dank’al simpla kaj senerara traduko. Ni rekomendas tiun libron al la sam ideanoj, kiuj deziras konatiĝi kun verkoj el malgrandaj lingvoj 
— Belga esperantisto n151 (sep 1927)

Referencoj

redakti
  1. Stojan, Petro 1929 : Bibliografio de Internacia Lingvo, numero 4227, paĝo 371
  2. Tiele literumita en Historio de Esperanto (Léon Courtinat), pago 606

Eksteraj ligiloj

redakti