Bechyně

Bechyně ([ˈbɛxɪɲɛ ]) estas urbo en Ĉeĥio. Ĝi situas en Sudbohemia regiono, 20 km okcidente de la urbo Tábor, sur la rivero Lužnice. Ĝi famas precipe pro sia banloko, kastelo kaj ceramika tradicio. La bone konservita historia urbocentro estas unu el plej valoraj protektataj monumentzonoj en tuta Bohemio. Vivas ĉi tie 4 838 loĝantoj (2024).

Bechyně
germane Bechin
urbo
Vido al Bechyně
Flago Blazono
Oficiala nomo: Bechyně
Ŝtato	Ĉeĥio
Regiono	Sudbohemia regiono
Distrikto	Distrikto Tábor
Administra municipo	Bechyně
Historia regiono	Bohemio
Montaro	Tabora montetaro
Memorindaĵo	Bechyně kastelo
Ponto	Ponto en Bechyně
Riveroj	Lužnice, Smutná
Situo	Bechyně
- alteco	406 m s. m.
- koordinatoj	49° 17′ 43″ N 14° 28′ 07″ O (mapo)
Areo	21,20 km² (2 120 ha)
Loĝantaro	4 838 (2024)
Denseco	228,21 loĝ./km²
Unua skribmencio	1167
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	391 65
NUTS 3	CZ031
NUTS 4	CZ0317
NUTS 5	CZ0317 552054
Katastraj teritorioj	3
Partoj de urbo	3
Bazaj setlejunuoj	10
Situo enkadre de Ĉeĥio Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Bechyně
Retpaĝo: www.mestobechyne.cz
Portalo pri Ĉeĥio

La najbaraj municipoj de la setlejo estas Chrášťany, Týn nad Vltavou, Dražíč, Hodonice (distrikto Tábor), Sudoměřice u Bechyně, Černýšovice, Haškovcova Lhota, Dobronice u Bechyně kaj Radětice (distrikto Tábor).

Historio

En kroniko de Kosmas oni trovas menciojn pri la regiono de Bechyně, kiu ampleksis grandan teritorion ekzistantan ĝis la jaro 1751. Reĝo Přemysl Otakar la 2-a tie fondis en la jaro 1268 burgon, kies antaŭburgejo estis avancigita en la jaro 1323 je urbo kaj poste remparita. En la jaro 1422 parto de la urbo estis ruinigita eĉ kun la remparoj, renovigo kaj evoluo okazis en la 15-a kaj la 16-a jarcentoj, precipe en la tempo, kiam tie havis sidlokon Petr Vok z Rožmberka. Ekde la 15-a jarcento la urbo famiĝis pro potfarado, en la 18-a jarcento en ĝi estiĝis banloko (fontoj konataj ekde la 16-a jarcento). Konstruaĵo de banloko de Libuše (1904–1907) estas destinita precipe por kuracado de movorganoj kaj por kuracado de metabolismaj perturboj.

Loĝantaro

Evoluo de nombro de loĝantoj

La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj

Jaro	Loĝantoj
1869	2 994
1880	2 816
1890	2 709
1900	2 714
1910	2 754
1921	2 725

Jaro	Loĝantoj
1930	2 742
1950	2 746
1961	4 818
1970	5 067
1980	5 689
1991	6 151

Jaro	Loĝantoj
2001	5 931
2011	5 278
2014	5 226
2016	5 154
2017	5 129
2018	5 125

Jaro	Loĝantoj
2019	5 097
2020	5 016
2021	4 870
2022	4 876
2023	4 882
2024	4 838

Vidindaĵoj

• kastela arealo - publike alirebla renesanca kastelo Bechyně, ceramika ekspozicio en eksa bierejo, Muzeo de Vladimír Preclík en eksa grenejo, parko kun bestoĝardeno
• monaĥeja preĝejo de Ĉielenpreno de Virgulino Maria el 1491 (kun altvalora keleta volbo)
• ĉefplaco kun historiaj domoj kaj gotika, baroke rekonstruita preĝejo de Sankta Mateo
• tombeja ekspreĝejo de Sankta Mikaelo, servanta kiel ekspoziciejo kaj koncertejo
• juda sinagogo kun Muzeo pri ekoturismo kaj eksa juda tombejo kun tomboŝtonoj el 17-a jarcento
• torfbanloko
• bonfama ceramika mezlernejo el 1884
• Fajroestingista muzeo
• ensomera sezono okazadas nostalgiaj veturadoj per historia trajneto sur linio Tábor-Bechyně

(konstruita en 1903 de František Křižík kiel unu el unuaj plene elektrigitaj fervojoj en Aŭstrio-Hungario)

• 50m alta unuarka betona ponto el 1928 nomata "Bechyňská duha" (La ĉielarko de Bechyně), teknika memorindaĵo

Vidu ankaŭ

• Kastelo Bechyně
• Čenkov u Bechyně

• 
  Kastelo kun la rivero Lužnice
• 
  Muzeo de piedturismo en sinagogo
• 
  Preĝejo de Sankta Mateo
• 
  Ponto "Ĉielarko de Bechyně"