Bulgara lingvo
La bulgara lingvo (bulgare български, bălgarski) al la sudslava branĉo de la hindeŭropaj lingvoj. La nombron de la parolantaro oni taksas je 9 milionoj. La plej granda parto (ĉ. 7,3 milionoj) vivas en Bulgario, kromaj parolantoj vivas en aliaj orienteŭropaj landoj, en Grekio, Turkio kaj en Nordameriko.
| Bulgara lingvo | ||
| български език bălgarski ezik | ||
| ||
| Parolata en | Bulgario | |
| Parolantoj | 9 000 000 | |
| Denaskaj parolantoj | 9 milionoj | |
| Skribo | Cirila alfabeto | |
| Lingvistika klasifiko | ||
|---|---|---|
| Hindeŭropa | ||
| Oficiala statuso | ||
| Reguligita de | Instituto por Bulgara Lingvo | |
| Lingvaj kodoj | ||
| Lingvaj kodoj | ||
| ISO 639-1 | bg | |
| ISO 639-2 | bul | |
| ISO 639-3 | bul | |
| Glottolog | bulg1262 | |
| Angla nomo | Bulgarian | |
| Franca nomo | bulgare | |
| Vikipedio | ||
La vorttrezoro konsistas ĉefe el slavaj radikoj, sed ankaŭ la influoj el la greka kaj la turka estas rimarkeblaj. Ekde la 19-a jarcento oni klopodis anstataŭigi turkismojn per slavismoj ĉefe prenataj el la rusa lingvo. Tiuj klopodoj ĉefe influis la skribitan bulgaran lingvon, en la ĉiutaga lingvaĵo ankoraŭ abundas turkdevenaj elementoj. [1]
La bulgara lingvo havas du bazajn dialektojn: la okcident-bulgaran kaj la orient-bulgaran, kiuj ambaŭ havas aron da subdialektoj. Uzatas la cirila alfabeto.
| А а /a/ a |
Б б /b/ b |
В в /v/ v |
Г г /g/ g |
Д д /d/ d |
Е е /ɛ/ e |
Ж ж /ʒ/ ĵ |
З з /z/ z |
И и /i/ i |
Й й /j/ j |
| К к /k/ k |
Л л /l/ l |
М м /m/ m |
Н н /n/ n |
О о /ɔ/ o |
П п /p/ p |
Р р /r/ r |
С с /s/ s |
Т т /t/ t |
У у /u/ u |
| Ф ф /f/ f |
Х х /x/ ĥ |
Ц ц /ʦ/ c |
Ч ч /tʃ/ ĉ |
Ш ш /ʃ/ ŝ |
Щ щ /ʃt/ ŝt |
Ъ ъ /ɤ̞/,/ə/ a |
Ь ь /◌ʲ/ j |
Ю ю /ju/ ju |
Я я /ja/ ja |
La Stiligita Sistemo por la latinigo de la bulgara lingvo estis kreita de L. Ivanov en la Instituto de Matematiko kaj Informatiko ĉe la Bulgara Akademio de Sciencoj en 1995
Vidu ankaŭ Redakti
- ↑ Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2015-05-30. Alirita 2015-05-30.
