Dina Rubina

Dina Iljiniĉna Rubina (ruse Дина Ильи́нична Ру́бина, hebree דינה רובינה, n. la 19-an de septembro 1953 en Taŝkento) estas rusa-israela verkistino kiu verkis ĉirkaŭ 50 verkaĵojn en la [[rusa lingvo], kaj ĉi tiuj estis tradukitaj en pli ol 30 lingvojn. Inter ŝiaj sukcesaj libroj de la lastaj jaroj estas Вот идет Мессия ("Jen venas Mesio!") kaj Syndicat ("Sindikato"). En 1977, ŝi famiĝis post la eldono de sia novelo "Kiam finfine neĝos?" rakontanta la historion de juna knabino, kiu renkontis sian amon la tagon antaŭ tre danĝera operacio. Ĝia teksto estis adaptita por filmo, radio kaj televido.

Dina Rubina
Persona informo
Дина Ильинична Рубина
Naskiĝo	19-an de septembro 1953 (1953-09-19) (70-jaraĝa) en Taŝkento
Lingvoj	rusa vd
Ŝtataneco	Israelo • Sovetunio • Rusio vd
Alma mater	State Conservatory of Usbekistan vd
Profesio
Okupo	verkisto • scenaristo • redaktoro vd
Laborkampo	beletro • filmo vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Rubina ĉe la 21-a Internacia Foiro Ne-fikcio 2019 en Moskvo.

Ŝia libro Белая голубка Кордовы estis tradukita al Esperanto (La blanka kolombino de Kordovo).

Biografio

Ŝi finstudis en speciala lernejo por talentaj infanoj kaj poste studis muzikon ĉe la lernejo Viktor Ouspenski de la konservatorio de Taŝkento, ĉefurbo de Uzbekio. Ŝi havis nur 16 jarojn kiam ŝi verkis sian tutunuan rakonton, kiu aperis en la plej grava sovetia junulara revuo “Junostj” (Juneco) kun la eldonkvanto de 3 milionoj da ekzempleroj. Meze de la 1980-aj jaroj, post kiam ŝi verkis teatraĵojn dum pluraj jaroj, ŝi transloĝiĝis al Moskvo. En 1990 ŝi elmigris al Israelo kaj iĝis membro de PEN-Klubo, apartenanta al la ruslingvaj israelaj verkistoj.

Literatura kariero

Dina Rubina estas unu el la plej eminentaj ruslingvaj israelaj verkistoj. Ŝiaj libroj estis tradukitaj en tridek lingvojn.

Ŝiaj plej gravaj temoj estas juda kaj israela historioj, migrado, nomadismo kaj la nova popularigo de indiĝenaj kulturoj, mesianismo kaj metafiziko, teatro, aŭtobiografio kaj la interagado inter la judaj kulturoj israela kaj rusa kaj inter la hebrea kaj la rusa lingvoj.

Dina Rubina en Moskvo, 2010

Verkaro

Ŝi verkis romanojn, amason da noveloj kaj eseoj. La verkistino havas specialan talenton ĝisfunde penetri la temon, kiun ŝi prezentas – ĉu temas pri persekutado de la kuracistoj-judoj (“Ljubka”), aŭ pri la pupfarantoj (“Sindromo de Petruŝka”), aŭ pri cirkaj aktoroj (“Skribmaniero de Leonardo”) aŭ la Taŝkenton de la jaroj 1940–1960 ("Suna flanko de la strato"), ktp.

Romanoj

• 1996 — Mesio venas! («Вот идёт Мессия!»)
• 1998 — Lasta sovaĝa porko de Pontevedro («Последний кабан из лесов Понтеведра»)
• 2004 — La Sindikato («Синдикат»)
• 2006 — Suna flanko de la strato («На солнечной стороне улицы»)
• 2008 — Letero de Leonardo («Почерк Леонардо»),
• 2009 — La Blanka kolombino de Kordovo («Белая голубка Кордовы»),
• 2010 — La Sindromo de Petruŝka («Синдром Петрушки»).

Traduko en Esperanto

“La blanka kolombino de Kordovo” (ru: Белая голубка Кордовы), trad. Mikaelo Bronŝtejn. Bjalistoko, Świdnik, Tiĥvin, Lublin: Ars-Libri, Libro-Mondo, Bjalistoka Esperanto-Societo, 2020, 475 p., (ISBN 9788363698560)

Noveloj

• 1980 — «Когда же пойдёт снег…?» (Kiam ekneĝos ...?)
• 1982 — «Дом за зелёной калиткой» (La domo malantaŭ la verda pordego)
• 1987 — «Отворите окно!» (Malfermu la Fenestron!)
• 1990 — «Двойная фамилия» (Duobla familia nomo)
• 1994 — «Один интеллигент уселся на дороге»
• 1996 — «Уроки музыки» (Muzikaj lecionoj)
• 1997 — «Ангел конвойный»
• 1999 — «Высокая вода венецианцев» (Fluso de Venecianoj)
• 1999 — «Астральный полёт души на уроке физики»
• 2002 — «Глаза героя крупным планом»
• 2002 — «Воскресная месса в Толедо» (Dimanĉa Meso enToledo)
• 2002 — «Во вратах твоих» (Ĉe via pordego)
• 2003 — «Несколько торопливых слов любви»
• 2004 — «Наш китайский бизнес» (Nia ĉina komerco)
• 2008 — «Астральный полёт души на уроке физики»
• 2008 — «Итак, продолжаем!..»
• 2008 — «Мастер-тарабука»
• 2008 — «Чужие подъезды»
• 2008 — «Холодная весна в Провансе»
• 2008 — «Камера наезжает!..» повесть
• 2009 — «Любка»
• 2010 — «Миф сокровенный…»
• 2010 — «Больно только когда смеюсь»
• 2010 — «Адам и Мирьям» (Adamo kaj Mirjamo)
• 2010 — «Фарфоровые затеи»
• 2011 — «Душегубица»
• 2012 — «Окна»

Eseoj

• 1999 — «Под знаком карнавала»
• «Я — офеня»
• «Я не любовник макарон, или кое-что из иврита»
• Vokas min! («Позвони мне, позвони!»)
• «Дети» (Infanoj)
• «А не здесь вы не можете не ходить?!»
• 2001 - Kio fari? («Чем бы заняться?»)
• Mein pijak en weisse kletka («Майн пиджак ин вайсе клетка…»)
• Jerusalem aŭtobuso («Иерусалимский автобус»)
• Afterwords («Послесловие к сюжету»)

Filmoj

Surbaze de ŝiaj verkoj en Rusio estis kreitaj ok kinofilmoj (i.a. Duobla familia nomo (Двойная фамилия) kaj seriaroj, du el tiuj ricevis premiojn en gravaj festivaloj.

Premioj

Ŝi estis honorigita per multaj literaturaj premioj, du el inter tiuj premioj estis aljuĝitaj en Israelo: la premio Arie Dulĉin kaj la premio de la Unio de Israelaj Verkistoj.

En 2007, Rubina gajnis la rusan literaturan premion Большая Книга (Granda Libro) pro la libro "Suna flanko de la strato" (На солнечной стороне улицы).

• Mesio venas!: premio de la Unio de israelaj verkistoj kaj premio de la israela ministrerio pri integriĝo.
• “La blanka kolombino de Kordovo”: rusa premio
• La mano de Leonardo: premio Portal
• Adam kaj Miriam: premio Oleg Tabakov

Eksteraj ligiloj

• Oficiala paĝo de Dina Rubina en Facebook
• Oficiala kanalo de Dina Rubina ĉe YouTube