Kultura regreso (ruse культурная отсталость:) estas fenomeno, en kiu unu elemento de la kultura agordo ne tenas sin kun aliaj, ne plene disvolviĝas. Kultura regreso estis termino uzita de sovetiaj politikistoj kaj etnografoj. Estis ĉe unu punkto oficiale 97 "kulture regresintaj" nacioj en Sovetio. Membroj de "kulture regresinta" nacio estis elektebla por prefera pritrakto en universitataj agnoskoj. En 1934 la Centra Administra Komitato deklaris ke la termino ne plu estu uzata, tamen prefera trakto por certaj malplimultoj kaj la antaŭenigo de lokaj ŝtatanoj en la partia strukturo tra korenizatsiya daŭris dum pluraj pliaj jaroj.[1][2][3]

Karakterizaĵoj

redakti

La Popola Policejo por Edukado enlistigis kvin oficialajn karakterizaĵojn de kulture regresintaj nacioj:[4]

  • Ekstreme malalta nivelo de legokapablo
  • Ekstreme malalta procento de infanoj en lernejo
  • Manko de alfabeto konektita al literatura lingvo
  • Ekzisto de "socia problemaĵoj" (subpremo de virinoj, rasa malamikeco, nomadismo, religia fanatikeco)
  • Ekstreme malalta nivelo de naciaj kadroj

Listo de "kulture regresintaj" nacioj

redakti

En 1932 la Popola Policejo por Edukado eldonis oficialan liston de "kulture regresintaj" nacioj:

Vidu ankaŭ

redakti

Pozitiva diskriminacio

Tiu ĉi artikolo estas traduko de la samtema artikolo en la angla Vikipedio je la 1-a de oktobro 2019.

  1. Martin, 167
  2. Martin, 56
  3. Martin, 374
  4. Martin, 166
  5. Wixman, p. 20.
  6. Wixman, p. 89.
  7. Wixman, p. 149.
  8. Wixman, p. 190.

Referencoj

redakti

Terry Dean Martin (2001). The Affirmative Action Empire: Nations and Nationalism in the Soviet Union, 1923-1939. United States: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-8677-7.

Wixman, Ronald (1984). The Peoples of the USSR: An Ethnographic Handbook. United States: M.E. Sharpe. ISBN 978-0-87332-506-6.