Philipp Friedrich Gmelin
Philipp Friedrich Gmelin (1721-1768) estis germana kuracisto, kemiisto, botanikisto, profesoro pri kemio kaj botaniko, filo de Johann Georg Gmelin la Maljuna (1684-1728), frato de la apotekisto kaj kuracisto Johann Conrad Gmelin (1707-1759) kaj patro de kuracisto kaj naturalisto Johann Friedrich Gmelin (1748-1804), Christian Gottlieb von Gmelin (1749-1818) kaj Georg Heinrich Gmelin (1757-1824). Li studis la kemion de la antimono kaj verkis tekstojn pri la pankreataj duktoj[1], mineralakvo kaj plantoj.
| Philipp Friedrich Gmelin (1721–1768) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Germana kuracisto, kemiisto kaj botanikisto.
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 19-a de aŭgusto 1721 en Tübingen, Sankta Romia Imperio | ||||
| Morto | 9-a de majo 1768 en Tübingen, Sankta Romia Imperio | ||||
| Lingvoj | germana vd | ||||
| Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Tubingeno Akademio de Sciencoj de Göttingen | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Johann Georg Gmelin la Maljuna vd | ||||
| Gefratoj | Johann Georg Gmelin • Johann Konrad Gmelin vd | ||||
| Infanoj | Johann Friedrich Gmelin • Christian Gottlieb Gmelin vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | kemiisto • botanikisto • universitata instruisto • kuracisto vd | ||||
| Laborkampo | plantoscienco vd | ||||
| Aktiva en | Tübingen vd | ||||
| Doktoreca konsilisto | Burchard Mauchart vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Biografio redakti
Estante 15-jara, li translokiĝis al la Universitato de Tubingeno por studi natursciencojn kaj medicinon. Post kompletigi la kurson, li vojaĝis al Nederlando kaj Anglio. En 1744, li reiris al Tubingeno kiel fizikisto en la urbo. En 1755, okaze de la morto de sia frato Johann Georg Gmelin, li estis nomumita profesoro pri botaniko kaj kemio, kaj konservis ĉi-postenon ĝis sia morto. En 1757, li elektiĝis kiel koresponda ano de la Akademio de Sciencoj en Gotingeno.
Escepte de eta verko pri botaniko (Otia botanica, 1760), kiun li uzis por siaj prelegoj pri botaniko, kaj unu Raporto pri la naturfontoj de Reutlinger (1761) li publikigis nur hazardajn akademiajn skribaĵojn, kiuj estis temoj por la kuraciva medicino, tamen ne atingis pli altaj niveloj. Philipp Friedrich Gmelin konkretigas la sorton de la tiam nomataj mirindaj infanoj, kies nekutima frukteco alportas grandajn atendojn pro la antaŭa signifo de la individuo, kiu tamen restas neplenumita.
Verkaro redakti
- Otia botanica 1760
- Onomatologia medica completa seu onomatologia historiae naturalis ... 1761
- Phil. Frid. Gmelin ... Otia botanica quibus in usum praelectionum ... 1760
- Dissertatio inauguralis chemica, medica, De tincturis antimonii, ... 1759
- De probato, tutoque usu interno vitrioli ferii factitii adversus ... 1763
- Dissertatio inauguralis medica De influxu fodinae Bulacensis ... 1758
- Dissertatio inauguralis botanico-medica, Sistens fasciculum ... 1764
- Thesaurus Rei Herbariæ Hortensisque Universalis Exhibens Figuras ... ... 1750
- Specifica methodus recentior, cancrum sanandi, cuius historiam, analysimque chemicam, et medicam practicam. Erhardt, Tubingae 1757