Richard Estes
Richard ESTES (Kewanee, Ilinojso, 14-an de majo 1932 ) estas usona pentristo konata pro siaj hiperrealismaj pentraĵoj.
| Richard Estes | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 14-an de majo 1932 (91-jaraĝa) en Kewanee |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono |
| Alma mater | School of the Art Institute of Chicago • Arta Instituto de Ĉikago |
| Okupo | |
| Okupo | pentristo • fotisto • gravuristo • vidartisto • produktoro • artisto |
| Verkoj | Telephone Booths |
Karakterizaĵo de lia pentraĵo estas la kompleksa uzado de surfacoj kun refraktita lumo. Ekde 1967 li komencis pentri ilin, kaj ekde tiam ili akompanas lin en liaj verkoj, konstruaĵoj reflektitaj en kristalaj kaj glataj strukturoj kiel montrofenestroj, fenestroj, telefonbudoj, la kapoto de aŭto aŭ la trairejo de buso. Ĝi ankaŭ reproduktas misformitajn kaj foje neklarajn reflektojn sur ne-glataj kaj unuformaj surfacoj kiel moviĝantaj ondoj de akvo. Li estas konsiderita kiel unu el la fondintoj de la internacia fotrealisma movado de la malfruaj 1960-aj jaroj, kun artistoj kiel ekzemple Malcom Morley, Chuck Close, kaj Duane Hanson.
En juna aĝo, la familio de Estes moviĝis al Ĉikago. Tie, kiel juna plenkreskulo, li studis ĉe la Artinstituto de Ĉikago de 1952 ĝis 1956 kie li iĝis interesita pri la laboro de aliaj realismaj pentristoj kiel ekzemple Edgar Degas, Edward Hopper, kaj Thomas Eakins, kiuj ĉiuj estis vaste reprezentitaj en la kolekto de la Instituto. En 1956 li ekloĝis konstante en Novjorko post fino de siaj studoj. La sekvajn jarojn li laboris kiel grafikisto por diversaj revuoj kaj reklam-agentejoj en Novjorko kaj en Hispanio, la lando kie li vivis en 1962. En 1966 li havis sufiĉe da kapitalo por dediĉi sin tute al sia pentrarto. En 1968, li okazigis sian unuan individuan ekspozicion ĉe la Allan Stone Gallery en Novjorko.
La plej multaj el liaj verkoj de la fruaj sesdekaj reprezentas urboloĝantojn aranĝantajn ĉiutagajn agadojn. Ĉirkaŭ 1967 la artisto komencis pentri butikfasadojn kaj konstruaĵojn kun vitrofenestroj, kaj pli grave, la reflektitajn bildojn kiuj estis elmontritaj en tiuj fenestroj. La pentraĵoj estis bazitaj sur kolorfotoj en kiuj li kaptis la evaneskan naturon de reflektadoj, kiuj povis ŝanĝiĝi pro lumo kaj momento en la tago.