Pierre Guffroy
Pierre Jacques GUFFROY (naskiĝis la 22-an de aprilo 1926 en Parizo, mortis la 26-an de septembro 2010 en Chalon-sur-Saône) estis franca ĉef-dekoraciisto de kino.
| Pierre Guffroy | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 22-an de aprilo 1926 en 14-a arondismento de Parizo |
| Morto | 27-an de septembro 2010 (84-jaraĝa) en Chalon-sur-Saône,  Francio
|
| Tombo | Pariza tombejo de Bagneux |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Institut des hautes études cinématographiques |
| Okupo | |
| Okupo | scenografo |
Biografio redakti
Pierre Guffroy studis skulptadon en Nacia Altlernejo de Belartoj en Parizo kaj, en 1947, sekvis kursojn de "ENSAD", poste de "IDHEC" de 1951 ĝis 1953. Li debutis kiel help-dekoraciisto en 1957 kaj laboris poste kiel dekoraciisto kun multnombraj renomaj reĝisoroj de diversaj landoj.
En 1992, Pierre Salis dediĉis al li dokumentan filmon: L'Envers du décor[1].
Filmaro redakti
- 1960: Le Testament d'Orphée, de Jean Cocteau
- 1962: La Dénonciation, de Jacques Doniol-Valcroze
- 1965: Le Vampire de Düsseldorf, de Robert Hossein
- 1966: L'Espion de Raoul Lévy
- 1966: Paris brûle-t-il ?, de René Clément
- 1967: La mariée était en noir, de François Truffaut
- 1967: Le Grand Dadais, de Pierre Granier-Deferre
- 1967: Mouchette, de Robert Bresson
- 1968: À tout casser, de John Berry
- 1969: La Voie lactée, de Luis Buñuel
- 1969: Le Passager de la pluie, de René Clément
- 1970: Le Bal du comte d'Orgel, de Marc Allégret
- 1970: Le Mur de l'Atlantique, de Marcel Camus
- 1971: Bof… Anatomie d'un livreur, de Claude Faraldo
- 1971: Max et les ferrailleurs, de Claude Sautet
- 1971: Un Beau Monstre, de Sergio Gobbi
- 1972: César et Rosalie, de Claude Sautet
- 1972: La Course du lièvre à travers les champs, de René Clément
- 1972: Le Charme discret de la bourgeoisie, de Luis Buñuel
- 1973: Les Granges brûlées, de Jean Chapot
- 1974: La Gifle, de Claude Pinoteau
- 1974: La Race des seigneurs, de Pierre Granier-Deferre
- 1974: Le Fantôme de la liberté, de Luis Buñuel
- 1974: Que la fête commence, de Bertrand Tavernier
- 1976: Cet obscur objet du désir, de Luis Buñuel
- 1976: Le Locataire, de Roman Polański
- 1976: Mado, de Claude Sautet
- 1977: Un coup de rasoir, de Pascal Thomas
- 1978: Confidences pour confidences, de Pascal Thomas
- 1979: Tess, de Roman Polański
- 1980: Je vous aime, de Claude Berri
- 1982: La Nuit de Varennes, de Ettore Scola
- 1983: Hanna K., de Costa-Gavras
- 1983: L'Argent, de Robert Bresson
- 1986: Max mon amour, de Nagisa Ōshima
- 1986: Pirates, de Roman Polański
- 1986: Twist again à Moscou, de Jean-Marie Poiré
- 1987: Frantic, de Roman Polański
- 1988: L'Insoutenable Légèreté de l'être, de Philip Kaufman
- 1989: Valmont, de Miloš Forman
- 1991: Mayrig, de Henri Verneuil
- 1992: 588, rue Paradis, de Henri Verneuil
- 1994: La Jeune Fille et la Mort, de Roman Polański
- 1994: Giorgino, de Laurent Boutonnat
- 1995: Portraits chinois de Martine Dugowson
Rekompencoj redakti
- 1976: Plej bonaj dekoroj, César de franca kino, por Que la fête commence
- 1981: Plej bonaj dekoroj, Oskar-premio en Hollywood, por Tess
- 1987: Plej bonaj dekoroj, César de franca kino, por Pirates
- 1990: Plej bonaj dekoroj, César de franca kino, por Valmont
Referencoj redakti
Eksteraj ligiloj redakti
- Pierre Guffroy en IMDb[rompita ligilo]
- Arĥivoj Pierre Guffroy kaj Jacques Saulnier en la Franca Kinoteko