Tangŝano
Tangŝano (Tangshan) estas grava industria milionurbo en nordoriento de Ĉina Popola Respubliko, en la provinco de Hebejo, kaj kiu situas ĉirkaŭ 135 km oriente de la ĉina ĉefurbo Pekino.
| Tangŝano | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| departemento-ranga urbo • large city • urbego | |||||
| Administrado | |||||
| Statuso | Prefektujo | ||||
| Lando | Ĉinio | ||||
| Provinco | Hebejo | ||||
| |||||
| Poŝtkodo | 063000 | ||||
| Telefonkodo | 315 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Politiko | |||||
| Urbestro | Zhang Guodong (张国栋) | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 2 960 000 (2008) | ||||
| Loĝdenso | 527 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 39° 38′ N, 118° 10′ O (mapo)39.629444444444118.17388888889Koordinatoj: 39° 38′ N, 118° 10′ O (mapo) [+] | ||||
| Areo | 2 270 km² (227 000 ha) | ||||
| Horzono | UTC+08:00 [+] | ||||
.png)
| |||||
| Loko de Tangŝano en Hebejo, Ĉinio | |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Tangshan [+]
| |||||
La urbon detruis la 28-an de julio 1976 grandega tertremo. Pri la tertremo memorigas nun steleo sur la ĉefplaco en la urbocentro kaj ankaŭ tertrema informa centro.
Historio redakti
La urbo komence estis vilaĝo kaj danke al la karbo ĝi graviĝis. La karbotrovejoj de la ĉirkaŭaĵoj estis jam konataj en la 16-a jarcento. En 1876 iu kantona entreprenisto proponis al la ĉefguberniestro plian ekspluaton de la karbominado. La unua minejo malfermiĝis en 1879, la karbon oni transportis per ĉevalofervojo je 10 km al Feng-nan poste tra kanalo al apud Tienĉin.
El tiu ĉevala fervojo iĝis la unua vera fervojlinio en Ĉinio (1882), kiun oni plilongigis al Ning-ho (1887) kaj al Tienĉin (1889).
Post la boksera ribelo (1900), Tangŝanon okupis rusoj, la fervojkonstruado interrompiĝis, la minentrepreno venis sub britan kontrolon (pro financaj problemoj). Post tio reekis la minado, oni finis la novan havenon kaj fervojlinion. La minejoj estis en ĉinaj, japanaj kaj fine en ŝtata posedo.
La tertremo redakti
La urbon skuis tertremo la 28-an de julio 1976 kaj preskaŭ ĉiu konstruaĵo detruiĝis, la minejojn inundis akvo. Mortis ĉirkaŭ 240.000 homoj oficiale, sed oni supozas pli da mortintoj, ĝis eĉ 800.000 homoj.