Arvo Pärt

Arvo PÄRT (naskiĝis en Paide, Estonio, la 11-an de septembro 1935) estas nuntempa komponisto de minimala muziko. Pli specife, oni konsideras lin ano de la tielnomita sankta minimalismo, kune kun Henryk Górecki kaj John Tavener.

Arvo Pärt
Persona informo
Naskiĝo	11-an de septembro 1935 (1935-09-11) (87-jara) en Paide
Lingvoj	estona • rusa • germana [#]
Ŝtataneco	Estonio • Sovetunio • Estonio • Aŭstrio [#]
Alma mater	Estona Muzika kaj Teatra Lernejo [#]
Familio
Edz(in)o	Nora Pärt [#]
Infanoj	Michael Pärt [#]
Profesio
Okupo	komponisto de klasika muziko • muzikisto • komponisto [#]
Aktiva en	Berlino [#]
Verkado
Verkoj	Für Lennart in memoriam ❦ Adam's Lament ❦ Spiegel im Spiegel ❦ In principio ❦ Für Alina ❦ Fratres ❦ Ukuaru waltz [#]
Honorigoj Honorigoj Kavaliro de Honora Legio • Herder Prize • Praemium Imperiale • Premio Léonie Sonning • Recipient of the Order of the National Coat of Arms, 1st Class • Honorary doctor of the University of Liège • Premio Ratzinger • honorary doctor of Durham University • Honorary doctor of the University of Fribourg • honorary doctor of the University of St Andrews • Coat of Arms of Tallinn • Aŭstra insigno de honoro por scienco kaj arto • honorary doctor of the University of Sydney • Ora Medalo pro Merito pri Kulturo • Officer of the Order of the Oak Crown [#]
Membrecoj Membrecoj Serba Akademio de Sciencoj kaj Artoj • Usona Akademio de Artoj kaj Beletro • Royal Swedish Academy of Music • Estonian Academy of Sciences • Papa Konsilio por la Kulturo [#]
En TTT	Oficiala retejo [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj

Biografio

En 1958 Arvo Pärt komponis sian unuan verkon por fortepiano, Zwei Sonatinen. Li studis dodekafonion kaj serian muzikon, sed li baldaŭ komprenis ke "lia persisto pri netonala muziko kondukas lin en sakstrateton" kaj tial decidis pliprofundigi la barokon kaj la gregorian kanton. Li decidis simpligi sian muzikon forigante ĉion superfluan el siaj komponaĵoj.

Pärt kreis novan stilon, rigoran kaj originalan, la tintinnabuli (tintojn de sonoriloj), komponmaniero kiu baziĝas sur la uzado de triopoj kaj skaloj.

La stilo

Pärt difinas sian manieron tiel: "Mi uzas tre malmultajn elementojn - unu, du voĉojn. Mi konstruas kun praaj materialoj - perfekta akordo, specifa tonalo. Tri notoj de unu akordo estas kiel sonoriloj."

Plejofte Pärt komponas verkojn por nur du voĉoj: unu akompanas, kantante tonalan akordon, la alia plektas la melodion. Tial tintinnabuli ŝajne estas parte polifonio, parte monodio, sed vere ĝi estas neniu el tiuj du.

Verkoj

Simfoniaj verkoj

• 1960 Nekrolog op.5
• 1963 Perpetuum Mobile op.10
• 1964 Collage über B-A-C-H por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj, hobojo, klavicembalo kaj fortepiano
• 1963 Simfonio n.1 ("Polyphonische")
• 1966 Simfonio n.2
• 1971 Simfonio n.3
• 1976 Cantus in memoriam Benjamin Britten por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj kaj sonorilo
• 1976 Wenn Bach Bienen gezüchtet hätte por fortepiano, kvinopo de blovinstrumentoj, orkestro de arĉaj kordinstrumentoj kaj perkutinstrumentoj
• 1990 Festina Lente por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj kaj harpo
• 1991 Summa por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj
• 1991 Silouans Song por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj
• 2000 Orient & Occident por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj
• 2006 Lennartile / Für Lennart por orkestro de arĉaj kordinstrumentoj
• 2006 La Sindone por perkutinstrumentoj kaj orkestro

Operoj por solista instrumento kaj orkestro

• 1967 Pro und Contra por violonĉelo kaj orkestro
• 1977 Koncerto por violono, violonĉelo kaj orkestra
• 1977 Tabula Rasa duoblo koncerto por du violonoj, orkestro de arĉaj kordinstrumentoj kaj preparita fortepiano
• 1992 Fratres por violono, orkestro de arĉaj kordinstrumentoj kaj perkutinstrumentoj
• 1994 Malgranda koncerto über B-A-C-H por trumpeto, orkestro de arĉaj kordinstrumentoj, klavicembalo kaj fortepiano (de la Collage über B-A-C-H)
• 2002 Lamentate por fortepiano kaj orkestro