Harold Urey
Usona ĥemiisto
Harold Clayton UREY (naskiĝis en Walkerton, Indianao, la 29-an de aprilo de 1893 kaj mortis en La Jolla, Kalifornio la 5-an de januaro de 1981) estis usona kemiisto kaj instruisto.[1][2]
Urey estis pioniro labori kun izotopoj.[1][3] Li ankaŭ esploris pri geofiziko, pri la problemo de la origino de la Sunsistemo kaj pri paleontologio. Li estis unu el la co-aŭtoroj de la Eksperimento de Miller kaj Urey sur la kemia origino de la vivo.[1]
En 1934 li ricevis la Nobel-premion pri Kemio kaj en 1966 li ricevis la Medalon de Oro de la Reĝa Astronomia Socio.[4]
Li ricevis la Medalon Davy de la Reĝa Societo de Londono en 1940.
Referencoj
redakti- ↑ 1,0 1,1 1,2 (1981) “Harold C. Urey 1893–1981”, Journal of Molecular Evolution 17 (5), p. 263–264. doi:10.1007/BF01795747. Bibkodo:1981JMolE..17..263M.
- ↑ . Kendallville graduate worked on Manhattan Project in World War II – Drr. Harold C. Urey was Noble Prize Winner in Chemistry. KPC News. Arkivita el la originalo je January 5, 2009. Alirita August 7, 2013 . Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2018-11-18 .
- ↑ (September 1982) “Harold Urey and the discovery of deuterium”, Physics Today 34 (9), p. 34–39. doi:10.1063/1.2915259. Bibkodo:1982PhT....35i..34B.
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1934. Nobel Foundation. Alirita 2013-08-07 .