István Hajnal
István HAJNAL [iŝtvAn], laŭ hungarlingve kutima nomordo Hajnal István estis hungara historiisto, profesoro, membro ordinara de Hungara Scienca Akademio (1939).
| István Hajnal | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 3-an de julio 1892 en Kikinda |
| Morto | 16-an de junio 1956 (63-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto • universitata instruisto • paleografo |
István Hajnal [1] naskiĝis la 3-an de julio 1892 en Hungara reĝlando, en urbo Nagykikinda, (nuntempa Kikinda en Serbio). Li mortis la 16-an de junio 1956 en Budapeŝto.
Biografio redakti
István Hajnal frekventis universitatojn en Budapeŝto kaj Lejpcigo. Dum la 1-a mondmilito li estis soldato, poste li esploris arkivon en Vieno. En 1922 li edziĝis baldaŭe havanta filon. Li ekinstruis en universitato en Budapeŝto en 1930. Inter 1931-1942 li redaktis historian revuon Századok. En 1950 li iĝis trudemerito. En 1990 li ricevis posmorte premion.
Verkaro (elekto) redakti
- IV. Béla magyar király kancelláriájáról (1914)
- Az írástörténet és az írásbeliség felújulása korából (1921)
- Az újkor története (1936)
- A Batthyány kormány külpolitikája (1957)