Károly György Rumy

Károly György RUMY [kAroj djordj rumi], laŭ hungarlingve kutima nomordo Rumy Károly György estis hungara-germana juristo, luterana pastro, instruisto, verkisto, literaturhistoriisto, profesoro. Lia nomo estis germane Karl Georg Rumy. Liaj pli oftaj pseŭdonimoj estis Adiaphoros, Alföldy, Drogutin, Aus Gran in Ungarn.

Károly György Rumy
Persona informo
Naskiĝo 18-an de novembro 1780 (1780-11-18)
en Spišská Nová Ves
Morto 5-an de aprilo 1847 (1847-04-05) (66-jaraĝa)
en Esztergom
Religio luteranismo vd
Lingvoj hungara vd
Ŝtataneco Hungario vd
Alma mater Universitato de Göttingen vd
Profesio
Okupo verkisto • luterana pastoro • literaturhistoriisto • juristo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Károly György Rumy [1] naskiĝis la 18-an de novembro 1780 en Hungara reĝlando en Igló (nuntempa Spišská Nová Ves en Slovakio). Li mortis la 5-an de aprilo 1847 en Esztergom.

Biografio redakti

Károly György Rumy apartenis al la germana minoritato en Supra Hungarujo. Li frekventis liceon en Késmárk, poste kolegion en Debrecen, kie li lernis ankaŭ hungare. Ekde 1800 li studis en Gotingeno. Post 3 jaroj li ekinstruis en diversaj lokoj. En Wittenberg li doktoriĝis en 1809, poste li daŭris la instruadon en diversaj lokoj, ekzemple en Georgikon. En 1824 li katolikiĝis en Vieno. En Esztergom li instruis juron dum 2 jardekoj. Li edziĝis trifoje.

Elektitaj kontribuoj redakti

  • Elegie am Grabe der zu früh verblichenen Jungfrau Eleonore Rumy (1803)
  • Agricolae experimentatores prudentes et circumspecti (1813, 1814)
  • Anleitung zum Bierbrauen. Mit einer populären Theorie der Gährung. (1826)
  • Ujonnan felfedezett módja a lóetetésnek széna nélkül és igen kevés zabbal (1835, 1836)
  • Neue Bauart mit hohlen Quaderziegeln (1841)

Fontoj redakti