Kristiano la 8-a (Danio)

Kristiano Frederiko, dane Christian Frederik, estis reĝo de Norvegio de la 17-a de majo 1814 ĝis la 14-a de aŭgusto 1814, kaj estis reĝo Kristiano la 8-a de Danio en la jaroj 1839 ĝis 1848.

Kristiano la 8-a
Reĝo de Danio
Persona informo
Christian VIII.
Naskonomo	dane Christian Frederik
Naskiĝo	18-an de septembro 1786 (1786-09-18) en Christiansborg
Morto	20-an de januaro 1848 (1848-01-20) (61-jara) en Amalienborg
Mortis pro	naturaj kialoj [#]
Mortis per	sepso [#]
Tombo	Katedralo de Roskilde [#]
Religio	luteranismo [#]
Lingvoj	dana [#]
Ŝtataneco	Danio [#]
Familio
Dinastio	Oldenburga dinastio [#]
Patro	Frederiko de Danio [#]
Patrino	Duchess Sophia Frederica of Mecklenburg-Schwerin [#]
Gefratoj	Ferdinand, Hereditary Prince of Denmark • Princess Louise Charlotte of Denmark • Princess Juliane Sophie of Denmark [#]
Edz(in)o	Duchess Charlotte Friederike of Mecklenburg-Schwerin • Caroline Amalie of Augustenburg [#]
Infanoj	Frederiko la 7-a • Frederik Carl Eide • Frederik Kraft • unnamed son Oldenburg [#]
Profesio
Okupo	monarko • mecenato [#]
Postenoj Postenoj monarkio de Norvegio • monarĥo de Danio • regento • Duke of Schleswig • Duke of Holstein • Duke of Lauenburg • ĝenerala guberniestro de Norvegio [#]
Honorigoj Honorigoj Kavaliro de la Ordeno de la Ora Ŝaffelo • Ordeno de Sankta Andreo • Reĝa ordeno de Sankta Stefano el Hungario • Order of the Dannebrog • Royal Fellow of the Royal Society [#]
Membrecoj Membrecoj Royal Danish Academy of Sciences and Letters • Rusia Akademio de Sciencoj • Reĝa Societo de Londono [#]
Reĝo de Danio
Kristiano la 8-a
Dum	1839–1848
Antaŭulo	Frederiko la 6-a
Sekvanto	Frederiko la 7-a
Reĝo de Norvegio
Kristiano Frederiko
Dum	majo–aŭgusto 1814
Antaŭulo	Frederiko la 6-a
Sekvanto	Karolo la 2-a
Duko de Ŝlesvigo kaj Holstinio
Dum	1839–1848
Antaŭulo	Frederiko la 6-a
Sekvanto	Frederiko la 7-a
Duko de Saksio-Lauenburg
Dum	1839–1848
Antaŭulo	Frederiko la 6-a
Sekvanto	Frederiko la 7-a
[#]	Fonto: Vikidatumoj

Vivo

Estante ekde 1813 guberniestro en Norvegujo li tuj proklamitis, post kiam Norvegujo iĝis sveda en la 14.1.1814 (pro la traktato de Kiel), suvereno. En la 17.5. li elektitis fare de la regna asembleo de Eidsvoll reĝo de Norvegujo. Sed jam en la 10.10. li devis rezigni pri la krono perfortite de Svedujo kaj aliaj tiamaj superpotencoj kaj reiri al Danujo.

Li dediĉis sin al natursciencaj studoj kio igis lin multe vojaĝi. Je la fino de 1839 li ekregis post la morto de sia duonkuzo Frederiko la 6-a. Kristiano nur pro absolutismaj tendencoj sed ankaŭ pro sia politiko rilate al Ŝlesvigo-Holstinio igis la dukujojn malamikaj. Kontraŭ lia malferma letero (8.7.1846), en kiu li promesis garantii integrecon de dana kompleta ŝtato per enkonduko de tronsukcedo ankaŭ en Ŝlesvigo-Holstinio, protestis kaj la dukujoj kaj la agnatoj kaj Germana Federacio. Reage Kristiano faris trankviligan proklamon en la 18.9. kiu ne efikis koncerne daŭrigotan unuecon de Danujo.

En la lasta vivoperiodo li planis doni konstitucian monarkon al la ŝtato por reklami por la dania integreco ĉe la dukujoj.

Fonto

Meyers Großes Konversations-Lexikon, volumo 4. Leipzig 1906, p. 108-109 (tie ĉi interrete)