Narajanganĝ
Narajanganĝ (bengale নারায়ণগঞ্জ) estas milionurbo, signifa rivera havenurbo en Bangladeŝo, en Dako (regiono), en la samnoma distrikto Narajanganĝ.
Narajanganĝ | |||
---|---|---|---|
Administrado | |||
Poŝtkodo | 1400 [+] | ||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
Demografio | |||
Geografio | |||
Geografia situo | 23° 37′ N, 90° 30′ O (mapo)23.61666666666790.5Koordinatoj: 23° 37′ N, 90° 30′ O (mapo) [+] | ||
Alto | 3 m [+] | ||
Areo | 33,57 km² (3 357 ha) [+] | ||
| |||
Alia projekto | |||
![]() | |||
Bazaj informojRedakti
- Loĝantaro: 1,572,386 (en 2012)
- Areo: 34 km²
- Supermara alteco: 3 m
- Horzono: UTC + 6
- Telefonkodo: 0671
- Poŝtkodoj: 1400
- 23° 37′ 00″ N 90° 30′ 00″ O / 23.61667 °N, 90.50000 °O (mapo)
GeografioRedakti
Narajanganĝ situas en meza parto de la lando sur ebenaĵo laŭ ambaŭ bordoj de rivero. Dako troviĝas 23 km [1].
HistorioRedakti
En Narajanganĝ estas videbla templo el la 12-a jarcento. Fortikaĵo estis konstruita post 4 jarcentoj. Post batalo en 1766 la urbo apartenis al Brita Orienthinda Kompanio. Poŝtejo ekfunkciis en 1866, telegrafo en 1877, telefono en 1882. La urbo ricevis municiporajton en 1876, 3 municipoj unuiĝis en 2011.
EkonomioRedakti
Narajanganĝ estas komerca kaj industria centro. Oni prilaboras precipe jutojn kaj kotonojn. Aliaj industriaj branĉoj estas ŝipaj riparoj, produktadoj de maŝinoj, kemiaĵoj, lignaĵoj, nutraĵoj, trinkaĵoj.
TrafikoRedakti
Narajanganĝ havas ŝipajn ligojn al la ceteraj riverhavenoj, eĉ al Ĉitagongo.
VidindaĵojRedakti
- pluraj preĝejoj
- Bangladeŝa Taĝ-Mahalo
BildaroRedakti
- La Bangladeŝa Taĝ-Mahalo en Narajanganĝ
Vidu ankaŭRedakti
FontojRedakti
- WikiTrans
- [2]