Saĥarino
kemia kombinaĵo
Saĥarino | |||||
Plata kemia strukturo de la Saĥarino | |||||
Tridimensia kemia strukturo de la Saĥarino | |||||
Blankaj kristaloj de natria Saĥarino. | |||||
Alternativa(j) nomo(j) | |||||
| |||||
Kemia formulo | |||||
CAS-numero-kodo | 81-07-2 | ||||
ChemSpider kodo | 4959 | ||||
PubChem-kodo | 5143 | ||||
Merck Index | 15,8445 | ||||
Fizikaj proprecoj | |||||
Aspekto | kristalblanka solidaĵo | ||||
Molmaso | 183,181 g·mol−1 | ||||
Denseco | 0,828g cm−3 | ||||
Fandpunkto | 228 °C | ||||
Acideco (pKa) | 1,6 | ||||
Solvebleco | Akvo:3,45 g/L | ||||
Mortiga dozo (LD50) | 17000 mg/kg (buŝe) | ||||
Sekurecaj Indikoj | |||||
Riskoj | R40 R51 R62 R63 R68 | ||||
Sekureco | S24 S25 S41 | ||||
Pridanĝeraj indikoj | |||||
Danĝero
| |||||
GHS Damaĝo Piktogramo | |||||
GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H302, H311, H315, H331, H332, H341, H351, H361, H400 | ||||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P201, P202, P261, P264, P270, P271, P273, P280, P281, P301+312, P302+352, P304+312, P304+340, P308+313, P311, P312, P321, P330, P332+313, P361, P362, P363, P391, P403+233, P405, P501[1] | ||||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Saĥarino aŭ sakarino (E 954) estas sintezita dolĉigaĵo, kiu estis malkovrita en 1878 far kemiisto Constantin Fahlberg (1850-1910).
Saĥarino estas 500-oble pli dolĉa ol sukero. Ĝi havas kelkfoje amaran postan guston kaj oni ofte miksas ĝin kun ciklamato, taŭmatino aŭ ksilitolo. Saĥarino ne kaŭzas karion. Ĉe samtempa gluto kun medikamentoj, saĥarino povas damaĝe kaŭzi vezikmukan haŭton. Oni uzas ĝin en porka furaĝo kiel apetitekscitilon.
Ĝi estas rapide sorbata en la homa korpo kaj estas sekreciata en urino (dum unu diurno estas eligata pli ol 90 %). Ĝi estas tiel fakte kalori-libera kaj uzeblas ankaŭ por diabetaj produktoj.
Saĥarino estas produktata kemie el tolueno aŭ ftalata acido.
Sintezo
redakti- Preparado de la sakarino per osidado de ftalimido kaj sulfura trioksido: