Tujolo

Tujila alkoholo

Plata kemia strukturo de la 2-Tujolo

Plata kemia strukturo de la 3-Tujolo

Plata kemia strukturo de la 4-Tujolo

Alternativa(j) nomo(j)

Tanacetila alkoholo
Tujila alkoholo

C₁₀H₁₈O

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora likvaĵo kun herbeca odoro

154.253g·mol^-1

1.03g cm⁻³

58°C-62°C

209.7°C

n_{761}^{20}

1,4637

Ekflama temperaturo

80.1°C

GHS etikedigo de kemiaĵoj

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Averto

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H301, H302, H317, H412

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P264, P270, P273, P280, P301+310, P301+312, P302+352, P321, P330, P405, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Tujolo aŭ tanacetolo estas sekundara ducikla unuterpena alkoholo kies molekula formulo estas C₁₀H₁₈ kaj estis unue sintezita de Schimmel kaj lia teamo. Ĝi ĉeestas en libera kaj kombinita statoj en la oleo de absinto ekstraktita el la Artemisia Absinthium.

Antaŭ ol ĝia malkovro en la naturo, la alkoholo estis samtempe preparita de Semmler per reduktigo de la tujono kun natrio kaj alkoholo. Rapida ekzamenado en la kemia formulo de la tujila alkoholo elmontras ke ĝi povas teorie ekzisti laŭ ok optike aktivaj kaj kvar ekstere kompensitaj modifoj.

La natura alkoholo kaj tiu preparita per reduktigo de la tujono estas miksaĵoj de stereaj izomeroj, kiuj estis parte separitaj de Paolini kaj liaj kunlaborantoj kaj ankaŭ de Lev Ĉugajev (1873-1922), kaj Aleksandro Vasiljeviĉ Fomino (1869-1953). Pro la ĉeesto de la ciklopropana ringo la molekula refrakto prezentas tranĉan ŝanĝon (+ 0.62).

La brulvarmo determinita de Roth kaj Östling estas 1479.4 kg/cal kaj estas pli alta ol tiu de la borneolo. La alkoholo estas facile identigebla per oksidado al tujono kaj per la preparado de la karakterizaj derivaĵoj de la ketono. Komerce ĝi uzatas kiel baktericido, anti-viruso, parazitocido kaj vermicido, samkiel neŭrotona kaj uterotona.^[1]