Albrecht von Haller

Svisa anatomiisto, fiziologo, naturalisto, enciklopediisto, bibliografo kaj poeto

Albrecht von HALLER (konata ankaŭ kiel Albertus de Haller) (16a de Oktobro 1708 – 12a de Decembro 1777) estis svisa anatomiisto, fiziologo, naturalisto, enciklopediisto, bibliografo kaj poeto. Disĉiplo de Herman Boerhaave, li estis ofte referencita kiel "la patro de moderna fiziologio."[1][2]

Albrecht von Haller
Persona informo
Albrecht von Haller
Naskiĝo 16-an de oktobro 1708 (1708-10-16)
en Berno
Morto 12-an de decembro 1777 (1777-12-12) (69-jaraĝa)
en Berno
Religio kristanismo vd
Lingvoj germanalatina vd
Loĝloko Svisa Ĵurkomunumo vd
Ŝtataneco Svislando Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Tubingeno
Universitato de Lejdeno Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Albrecht von Haller
Memorigilo Albrecht von Haller
Familio
Infanoj Gottlieb Emanuel Haller (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo anatomo
universala klerulo
universitata instruisto
entomologo
kirurgo
verkisto
botanikisto
kuracisto
bibliotekisto
biologo
poeto
politikisto
natursciencisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Anatomio kaj fiziologio Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en BernoGöttingen vd
Doktoreca konsilisto Herman Boerhaave vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Estante deksesjaraĝa li venis al la Universitato de Tubingeno (Decembro 1723), kie li studis kun Elias Rudolph Camerarius Jr. kaj Johann Duvernoy. Malkontenta kun sia progreso, li en 1725 translokiĝis el Tubingeno al Lejdeno, kie Boerhaave estis en la pinto de sia famo, kaj kie Albino jam estis preleginta pri anatomio. Je tiu universitato li gradiĝis en Majo 1727, klopodante sukcese en sia disertacio provi, ke la tiel nomita saliva dukto, postulita kiel ĵusa malkovro de Georg Daniel Coschwitz (1679–1729), estis nur sangotubo.[3]

Verkoj

redakti
  • Onomatologia medica completa. Gaum, Ulm 1755 [Onomatologia http://dfg-viewer.de/show/?set[mets]=http%3A//digital.ub.uni-duesseldorf.de%2Foai%2F%3Fverb%3DGetRecord%26metadataPrefix%3Dmets%26identifier%3D1886202]
  • Deux Memoires sur le mouvement du sang et sur les effets de la saignée: fondés sur des experiences faites sur des animaux 1756 [1]
  • Historia stirpium indigenarum Helvetiae inchoata. Bernae, 1768. Vol. 1&2 [mets=http%3A//digital.ub.uni-duesseldorf.de%2Foai%2F%3Fverb%3DGetRecord%26metadataPrefix%3Dmets%26identifier%3D5277801]
  • Ode sur les Alpes, 1773
  • Materia medica oder Geschichte der Arzneyen des Pflanzenreichs. Vol. 1&2. Leipzig : Haug, 1782. [mets=http%3A//digital.ub.uni-duesseldorf.de%2Foai%2F%3Fverb%3DGetRecord%26metadataPrefix%3Dmets%26identifier%3D5276901]
  • Histoire des Plantes suisses ou Matiere médicale et de l'Usage économique des Plantes par M. Alb. de Haller ... Traduit du Latin. Vol. 1&2 . Berne 1791 [mets=http%3A//digital.ub.uni-duesseldorf.de%2Foai%2F%3Fverb%3DGetRecord%26metadataPrefix%3Dmets%26identifier%3D4723517]
  • Dr. Albrecht Hallers Versuch von schweizerischen Gedichten. Bern: bey Niclaus Emanuel Haller. 1734. [2] Arkivigite je 2018-11-03 per la retarkivo Wayback Machine
  • Briefe über die wichtigsten Wahrheiten der Offenbarung. Zum Druke befördert durch den Herausgeber der Geschichte Usongs. Bernae: in Verlag der neuen Buchhandlung. 1772. [3] Arkivigite je 2018-11-03 per la retarkivo Wayback Machine
  • Elementa physiologiae corporis humani.
  1. Stefano Sandrone (2015). Brain Renaissance: From Vesalius to Contemporary Neuroscience. Oxford University Press. p. 135. ISBN 978-0-19-938383-2. Alirita la 3an de Novembro 2018.
  2. G. W. Bruyn; Charles M. Poser (2003). The History of Tropical Neurology: Nutritional Disorders. Science History Publications/USA. p. 42. ISBN 978-0-88135-281-8. Alirita la 3an de Novembro 2018.
  3. Chisholm 1911, p. 855.

Vidu ankaŭ

redakti

Bibliografio

redakti