Fera (II) amonia sulfato
| Amonia feroza sulfato | ||
| ||
| Kemia strukturo de la Amonia feroza sulfato | ||
| ||
| 3D Kemia strukturo de la Amonia feroza sulfato | ||
| ||
| Kristaloj verdecaj de Amonia feroza sulfato | ||
| Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
| Kemia formulo | ||
| CAS-numero-kodo | ||
| ChemSpider kodo | 23246 | |
| PubChem-kodo | 24863 | |
| Fizikaj proprecoj | ||
| Aspekto | Blu-verdeca solido | |
| Molmaso | 284.05 g mol−1 (anhidra) 392.13 g mol−1 (heksahidratigita) g mol−1 | |
| Denseco |
| |
| Fandopunkto | 100 to 110 °C (212 to 230 ℉; 373 to 383 K) | |
| Solvebleco:Akvo | 269 g/L (20 °C) | |
| Mortiga dozo (LD50) | 3250 mg/kg (muso, buŝa) | |
| Sekurecaj Indikoj | ||
| Risko | R36/37/38 | |
| Sekureco | S24/25 | |
| Pridanĝeraj indikoj | ||
| Danĝero
| ||
| GHS etikedigo de kemiaĵoj[1] | ||
| GHS Damaĝo-piktogramo |
| |
| GHS Signalvorto | Averto | |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P332+313, P337+313, P362, P403, P405, P501 | |
(25 °C kaj 100 kPa) | ||
Amonia fera (II) sulfato aŭ Salo de Mohr estas neorganika kombinaĵo kun kemia formulo (NH4)2Fe(SO4)2·6 H2O. Konsistanta je duoblaj malsamaj katjonoj, Fe2+ kaj NH4+, ĝi estas klasita kiel duobla salo de fera (II) sulfato kaj amonia sulfato kaj ordinare uzatas kiel reakcianto en laboratorio. Samkiel aliaj ferozaj sulfatoj, amonia feroza sulfato dissolviĝas en akvo por estigi akvokompleksaĵon [Fe(H2O)6]2+, kiu posedas oktoedran molekulan geometrion.
Ĉi-komponaĵo apartenas al grupo da duoblaj sulfatoj nomataj Skonitoj[2] aŭ Saloj de Tutton[3], omaĝe al Alfred Edwin Howard Tutton (1864-1938)[4], kiuj estigas unuklinajn kristalojn kaj havas formulon M2N(SO4)2 . 6 H2O. Ĉi-grupo povas miksi metalojn kaj kristaliĝi kun aliaj skonitaj kristaloj.
Aplikoj
redakti
En analiza kemio, ĉi-salo estas preferebla inter la aliaj el la ferozaj sulfatoj por titradoceloj pro tio ke ĝi malpli inklinas al aeroksidado ol fero (III). La oksidado de solvaĵoj kun fero (II) estas tre pH-dependa, okazante multe pli rapida sub alta pH. La amoniaj jonoj igas solvaĵojn kun salo de Mohr iomete acida, kaj tio malrapidigas la oksidoprocezon. Sulfata acido ordinare aldoniĝas al tiuj solvaĵoj por malpliigi oksidadon al fero (III).
Salo de Mohr nomatas omaĝe al germana kemiisto Karl Friedrich Mohr, kiu faris gravajn kontribuaĵojn rilate al metodologio pri titrado en la 19-a jarcento.
Ĝi same uzatas en la dozometro de Fricke[5] por mezuri altajn dozojn de gama-radioj.
Preparado
redaktiSalo de Mohr preparatas per dissolviĝo de egalmoluma miksaĵo da hidratigita feroza sulfato kaj amonia sulfato en akvo enhavanta iom da sulfata acido, kaj sekve submetante la rezulta solvaĵo al kristaliĝo. Feroza amonia sulfato estigas klarverdajn kristalojn. La "Analar Standards for Laboratory Chemicals"[6] specigas purecon por la norma salo de Mohr ≥99%. Antaŭ ol uzado en tritadoj, la salo devas rekristaliĝi, filtriĝi, laviĝi kaj sekiĝi. La plej ordinara malpuraĵo de la salo estas la Mg, Mn, Ni, Pb kaj Zn.
Literaturo
redakti- Sigma Aldrich[rompita ligilo]
- Mohr's salt
- Chemical Book
- A Manual for the Chemical Analysis of Metals
- Chemical Principles, Steven Zumdahl
- Edexcel A Level Chemistry Student, Book 1, Andrew Hunt, Graham Curtis, Graham Hill
- Filter Maintenance and Operations Guidance Manual, Alan Hess, Michael Chipps, Anthony Rachwa
- Drugs.com Arkivigite je 2015-07-24 per la retarkivo Wayback Machine
Referencoj
redakti- ↑ LabChem. Arkivita el la originalo je 2016-04-17. Alirita 2017-06-04.
- ↑ A Dictionary of Chemistry, John Daintith
- ↑ Progress in Inorganic Chemistry, Volume 6, F. Albert Cotton
- ↑ Jstor.org
- ↑ The Physics of Radiation Therapy, Faiz M. Khan
- ↑ New Scientist[rompita ligilo] 11 Oct 1979
