Ferenc Lohr
Ferenc Lohr [lor], laŭ hungarlingve kutima nomordo Lohr Ferenc estis hungara pentristo, freskisto, restaŭristo.
| Ferenc Lohr | |
|---|---|
 Ferenc Lohr | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Lohr Ferenc |
| Naskiĝo | 22-an de januaro 1871 en Peŝto |
| Morto | 8-an de aŭgusto 1946 (75-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Nova tombejo de Budapeŝto |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Familio | |
| Infano | Ferenc Lohr |
| Okupo | |
| Okupo | pentristo • artisto |
Ferenc Lohr [1] Arkivigite je 2018-06-18 per la retarkivo Wayback Machine naskiĝis la 22-an de januaro 1871 en Pest (urbo), li mortis la 8-an de aŭgusto 1946 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Ferenc Lohr lernis en industriarta mezlernejo, poste li akiris diplomon en Reĝa Industriarta Lernejo. Li plulernis en Bavara Reĝa Belarta Akademio en Munkeno (1891), poste helpe de stipendioj en belarta akademio en Parizo kaj en Italio. En 1893 li ricevis arĝentan medalon en Parizo, en la sama jaro li restaŭris freskojn en Budapeŝto. En la sekvaj jaroj li restaŭris aŭ pentris freskojn en kirkoj, malofte en sekularaj lokoj. Resume liaj freskoj estas videblaj en 50 preĝejoj, pli malofte li pentradis altarajn bildoj. En 1905 li konstruis propran vilaon kun ateliero en Budapeŝto. Dum la 2-a mondmilito li ne havis ŝtatajn mendojn, tial li pentradis aĵpentraĵojn kaj portretojn. Li ricevis premion Pro Ecclesia et pontifice en 1928. Li havis edzinon, kiu naskis gefilojn.
Ekspozicioj redakti
- plurfoje en Arthalo Budapeŝto
Elektitaj freskoj redakti
- Preĝejo Sankta Mikaelo (Belváros-Lipótváros) (1893, restaŭrado)
- Preĝejo Sanktaj Petro kaj Paŭlo (Óbuda)
- Burgo de Vaja [2]
- Preĝejo de Ĉieliro de Maria (Tihany) (1898, kune kun aliaj pentristoj)
- Kunkatedralo Ĉieliro (Kecskemét) (1899-1902, ĉiuj dekoracioj)
- Preĝejo Sanktaj Petro kaj Paŭlo (Miskolc) (1903, 3 grandaj freskoj)
- renesanca halo de Belarta Muzeo (Budapeŝto) (1904)
- Preĝejo Sanktaj Petro kaj Paŭlo (Baja) (1904)
- Preĝejo Egido de Dionaskanto (Debrecen) (nur la sanktejo)
- Preĝejo Senmakula Koncipiĝo (Tatabánya) (1910)
- Ĉefkatedralo Ĉieliro de Maria (Kalocsa) (1911, ornamaĵoj)
- Preĝejo Ĉieliro de Maria (Csongrád) (1915, kupolo kaj ornamaĵoj)
- Preĝejo Sankta Triunuo (Dunapentele) (1927, ornamaĵoj)
- Preĝejo Emeriko de Hungario (Székesfehérvár) (1930, ornamaĵoj)
- Preĝejo Vizito de Maria (Gyöngyös) (1936-1937, murpentraĵoj kaj ornamaĵoj)
Elektitaj pentraĵoj redakti
- altara bildo de Preĝejo Sankta Antonio (Zugló)
- altara bildo de Kapelo Naskiĝo de Maria (Zugló)
- Családfa (grafikaĵo)
- Háremhölgyek
- Mediterrán táj
- Falusi mulatság, (1940)
- Orgonák
Fontoj redakti
-
grafo Ádám Vay -
S-ino Vay -
Freskoparto pri batalo en Nikopolo videbla en Burgo de Vaja (1896) -
Freskoparto pri batalo en Nikopolo videbla en Burgo de Vaja (1896)
