Ilja Prigogine

Ilya Prigogine ([ilja prigoĵin], (ruse Илья Романович Пригожин); naskiĝis la 25-an de januaro 1917, en Moskvo, mortis la 28-an de majo 2003, en Bruselo) estis rusdevena belga kemiisto kaj fizikisto.

Ilja Prigogine
Nobel-premiito
Persona informo
Илья́ Рома́нович Приго́жин Ilya Romanovich Prigogine
Naskiĝo	12-an de januaro 1917 (1917-01-12) en Moskvo
Morto	28-an de majo 2003 (2003-05-28) (86-jaraĝa) en Bruselo
Lingvoj	franca • angla • rusa vd
Ŝtataneco	Belgio (1949–) Rusia Imperio vd
Alma mater	Universitato Libera de Bruselo vd
Profesio
Okupo	filozofo kemiisto universitata instruisto fizikisto verkisto de nefikcio vd
Laborkampo	Kemio kaj fiziko vd
Doktoreca konsilisto	Théophile De Donder vd
Honorigoj Honorigoj (1995)  honorary doctorate of the University of Valladolid (en) (1995)  honorary doctorate of the Vrije Universiteit Brussel (en) (12-a de julio 1994)  Honorary doctorate from the National Polytechnic Institute of Lorraine (en) (1994)  Kampé de Fériet Award (en) (29-a de marto 1991)  honorary doctorate from the University of Nice-Sophia Antipolis (en) (1986)  doctorat honoris causa de l'université de Tours (fr) (1983)  Honda Prize (en) (1977)  Nobel-premio pri kemio (1976)  Medalo Rumford (1975)  Cothenius Medal (en) (1972)  Bourke Award (en) (1966)  honorary doctor of the University of Poitiers (en) (1955)  Francqui Prize (en)  Bogolyubov Prize (en)  Ordeno de Amikeco  Komandoro de la Honora Legio  honora doktoro de la Jagelona Universitato en Krakovo vd
Membrecoj Membrecoj Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1967–) Akademio de Sciencoj de GDR Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Rusia Akademio de Sciencoj Internacia Akademio de Historio de Scienco Rumana Akademio Akademio pri Sciencoj de Sovetunio Nacia Akademio de Sciencoj de Ukrainio Nordrejn-Vestfalia Akademio de Sciencoj kaj Artoj Leopoldina vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Biografio

Post la rusa revolucio la familio Prigojine malfavoris la sovetian sistemon kaj en 1921 iris de Rusio al Germanio kaj en 1929 al Belgio, kie ĝi alprenis la francan nomskribon Prigojine. Ilya Prigojine en 1949 alprenis la belgan civitanecon.

Studinte kemion en la Universitato Libera de Bruselo li en 1950 tie profesoriĝis. En 1959 li iĝis direktoro de la instituto Solvay en Bruselo kaj instruanto de Universitato de Teksaso ĉe Aŭstino (Usono). De 1961 al 1966 li instruis en Ĉikago. En 1967 li iĝis direktoro de la Centro pri Statistika Mekaniko kaj Termodinamiko en Aŭstino.

Esploroj

Prigojine esploris termodinamikon kaj interalie kreis la koncepton de disipaj strukturoj. En 1977 li ricevis la nobelpremion pri kemio. En 1989 Belgio nobeligis lin, nomumante lin vicgrafo. Ĝis sia morto li estis prezidanto de la Internacia Akademio de Sciencoj.