Kalimaĥo
Kalimaĥo de Cireno (greke: Καλλίμαχος / Kallímakhos; naskiĝis ĉirkaŭ -305 en Cireno; mortis ĉirkaŭ -240) estis helena poeto en Aleksandrio.
| Kalimaĥo de Cireno Καλλίμαχος Κυρήνης (305 a. K. - 240 a. K.) | ||
|---|---|---|
 "Callimachi Hymni, Epigrammata et Fragmenta", eldonita en 1761, de Ezechiel Spanheim (teologo) (1629-1710), Johann August Ernesti (1707-1781).
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 305 a. K. en Cireno, Ptolemea Regno, nuna Libio | |
| Morto | 240 a. K. en Aleksandrio, Ptolemea Regno, nuna Egiptio | |
| Lingvoj | antikva greka vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto mitologo elegiisto epigramisto bibliotekisto verkisto  vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Laŭ iaj malfruaj fontoj, li unue instruis beletron en Eleusis apud Ateno; poste li estis vokita al Aleksandrio de Ptolemeo la 2-a kaj instruis poezion en la muzeo. Inter liaj disĉiploj estis Apolonio el Rodiso kaj Aristofano de Bizantio.
Li iĝis bibliotekestro de Aleksandrio post la morto de Zenodoto, sed daŭrigis sian instruadon. Papiruso pri ĉiuj bibliotekestroj ne mencias lian nomon. Do, eble Kalimaĥo estis arkivisto. Li verkis la unuan katalogon pri la greka literaturo, la Pinakes, ofte citita verko.
Verkoj
redakti
Laŭ la Suido, Kalimaĥo kreis pli ol 800[1] verkojn prozajn kaj poeziajn.[2] La granda plejparto de lia verkaro, inklude ĉiujn prozaĵojn, estas perdita. Kelkaj epigramoj kaj liaj Himnoj konserviĝis kompletaj, kaj aliaj en fragmentoj.[3] Venkokanton de li kun la (elpensita) titolo Venko de Berenico rekonstruis el fragmentoj la brita papirologo Peter J. Parsons. Kalimaĥo estas plej bone konata pro siaj epigramoj, mallongaj poemoj skribitaj sur tomboŝtonoj. Li verkis ankaŭ literaran himnaron, versan mitaron kun la titolo Aitia (Originoj), kolekton de jambaj poemoj, kaj mitologian eposeton kun la titolo Hekalo. Proze li verkis la unuan bibliografian katalogon de la tuta greka literaturo, titolitan Pinakes (Tabuloj).
Ekzemplo de la epigramoj de Kalimaĥo estas:
- Τῇδε Σάων ὁ Δίκωνος Ακάνθιος ἱερὸν ὕπνον
- κοιμᾶται. θνῄσκειν μὴ λέγε τοὺς ἀγαθούς.
Kiu signifas: "Tie ĉi Saono Dikonido el Akanto dormas sanktan sonĝon; ne diru ke la bonuloj mortas."
Influo
redaktiKalimaĥo kaj lia arta filozofio fariĝis grava referencaĵo por romaj poetoj de la malfrua Respubliko kaj frua Imperio. Katulo, Horacio, Vergilio, Propercio, kaj Ovidio rigardis lin kiel unu el siaj "ĉefa[j] modelo[j]".[4]
Referencoj
redakti- ↑ Parsons, Peter. 2015. "Callimachus(3)". En Goldburg, Sander (red.). Oxford Classical Dictionary. Oxford University Press.
- ↑ Gutzwiller, Kathryn. 2007. A Guide to Hellenistic Literature. Oxford: Blackwell Publishers. 60.
- ↑ Parsons, Peter. 2015. "Callimachus(3)". En Goldburg, Sander (red.). Oxford Classical Dictionary. Oxford University Press.
- ↑ Hunter, Richard. 2012. The Shadow of Callimachus: Studies in the Reception of Hellenistic Poetry at Rome. Cambridge: Cambridge University Press. 1.