Madhyamaka (meza vojomezismo) estas tradicio de budhisma filozofio iniciatita de Nagarĝuno (ĉ. 150-250).[1][2]

Madhyamaka
Tradukoj de
मध्यमक (madhyamaka)
Sanskrite मध्यमक (madhyamaka)
Ĉine 中觀見 (Zhōngguān-jìan)
Japane 中観派 (Chūgan-ha)
Tibete དབུ་མ་པ། dbu ma pa
Terminaro de Budhismo
vdr

Elekto de artikoloj pri
Budhismo



Historio de budhismo

Kronologio de budhismo

Bazaj nocioj

Tri juveloj
Kvar noblaj veroj
Nirvano· Dependa ekesto
Anatta· Dukkha· Anicca
Skandha· Renaskiĝo

Signifaj staturoj

Sidarto Gotamo
Kategorio:Lernantoj de la Budho
Kategorio:Budhismaj filozofoj

Budhisma praktiko

Budho · Bodisatvo
Arahanto· Nobla Okobla Vojo
Paramitoj · Djano

Signifaj skoloj

Teravado
Zen Chan Son
Karma Kagjü
Pura Lando

Trispeca membrigado
de budhismo

Hinajano
Mahajano
Vaĝrajano

Tekstoj

Tripitako· Vinajo
Sutro Pitako· Abidarmo
Mahajanaj sutroj
Budhismaj tantroj

Portalo:Budhismo

La fundamenta teksto de la tradicio Madhyamaka estas la Mūlamadhyamakakārikā (Fundamentaj versoj pri la meza vojo) de Nagarĝuno. Meza vojo ankaŭ signifas la absoluta naturo de fenomenoj kaj la realiĝo de la budhisma meditado.[3]

Madhyamaka influis la disvolviĝon de Mahajana budhismo. Ĝi estas la dominanta interpreto de budhisma filozofio en tibeta budhismo kaj ĝi ankaŭ influis orientazian budhismon.[4]

Aliaj nomoj

redakti

Madhyamaka estas ankaŭ nomita Śūnyavāda (la doktrino de vakueco) kaj Niḥsvabhāvavāda (la doktrono de neesenco).

Vidu ankaŭ

redakti

Referencoj

redakti

Bibliografio

redakti
  1. Brunnhölzl, Karl. (2004) Center of the Sunlit Sky: Madhyamaka in the Kagyu Tradition. Snow Lion Publications.
  2. Hugon, Pascale; Zalta, Edward N. (redaktoro) (printempo). Tibetan Epistemology and Philosophy of Language (angle). The Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  3. Williams, Paul. (2000) Buddhist Thought (angle). Londono: eldonejo Routledge.
  4. Wynne, Alexander. Early Buddhist Teaching as Proto-śūnyavāda (angle).