Marco Sittico Altemps
Mark Sittich von Hohenems, ankaŭ Marcus Sitticus von Hohenems aŭ Markus Sittikus III. aŭ Marx Sittich III. aŭ Marco Sittico Altemps (naskiĝis en Hohenems, en la 19-a de aŭgusto 1533 - mortis en Romo, en la 15-a de februaro 1595) estis Episkopo de Konstanco inter 1561 kaj 1589, papa legato kaj aŭstria kardinalo.
| Marcus Sitticus Altemps | ||
|---|---|---|
| Episkopo de Konstanco | ||
| ||
| Regado | 1561-1589 | |
| ||
| Ceteraj titoloj | Papa legato, Aŭstria kardinalo | |
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 19-a de aŭgusto 1533 en Hohenems, Graflando Hohenems,  Sankta Romia Imperio
| |
| Morto | 15-a de februaro 1595 en Romo,  Italio
| |
| Religio | katolika eklezio [#] | |
| Lingvoj | germana [#] | |
| Ŝtataneco | Aŭstrio [#] | |
| Familio | ||
| Dinastio | Hohenems | |
| Patro | Wolf Dietrich von Ems | |
| Patrino | Chiara de Medici | |
| Profesio | ||
| Okupo | katolika sacerdoto [#] | |
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
BiografioRedakti
Li estis filo de Wolf Dietrich von Ems (1507–1538) kaj Chiara de Medici (1510–1560), fratino de la papo Pio la 4-a, filino de Bernardino de' Medici kaj Cecilia Serbelloni. Lia frato Jakob Hannibal la 1-a, Grafo de Hohenems (1530-1587) estis generalo de la trupoj de Karlo la 5-a kaj Filipo la 2-a. Krom tio, li estis kuzo de la kardinaloj Giovanni Antonio Serbelloni (1519-1591)[1] kaj Karlo Borromeo kaj onklo de Wolf Dietrich von Raitenau[2] kaj Marcus Sittikus von Hohenems[3]. Ambaŭ estis princoj-ĉefepiskopoj de Salzburgo.
Kiam juna, li batalis dum la Itala Milito inter 1551 kaj 1559, sub la komando de sia onklo Giangiacopo de' Mediĉi (1498-1555)[4], unu el la lastaj kondotieroj de la renesanco. Li ankaŭ batalis kontraŭ la Otomana Imperio. En 1552, li partoprenis en la klopodoj de Karlo la 5-a por la konkero de Majenco el la Francio, kaj en 1554/55 li partoprenis en la sieĝo de Siena kaj forpelis la otomanan atakon en la toskana haveno de Piombino. Li estis omaĝita kiel Kavaliro de la Ordeno de Sankta Jakobo. Li havis naturan filon, kies nomo estis Roberto, kiun li pli malfrue legitimis.
EpiskopecoRedakti
Lia onklo Giovanni Angelo Medici leviĝis al la papeco en la 26-a de decembro 1559. Li montris sin tre grandanima pri la provizado de beneficoj al siaj italaj kaj germanaj nevoj. En la 23-a de marto 1560, Mark Sittich von Hohenems fariĝis klerikulo en la Apostola Ĉambro. En la 29-a de majo 1560 li elektiĝis Episkopo de Kasano, kaj nomumiĝis administranto de la diocezo ĝis kiam li atingis kanonikaĝon por konsekriĝi kiel episkopo. Li estis konsekrita de sia kuzo Karlo Borromeo ne antaŭ ol 1564 kaj ne post ol februaro 1566. En la 11-a de majo 1561 li abdikis al la administrado de la Diocezo de Kasano. Dum la Koncilio de Trento, li aktivis kiel papa legato al Maksimiliano la 2-a kaj Ferdinando, reĝo de la romioj.
KardinalecoRedakti
Lia onklo, la papo Pio la 4-a levis lin kiel kardinala diakono dum la konsistorio de la 26-a de februaro 1561. Li ricevis la ruĝan kardinalan ĉapon kaj la titularecon por la Preĝejo de la Sanktaj Apostoloj[5] en la 10-a de marto 1561.
La kanonikaro de la katedralo de Konstanco elektis lin kiel Episkopo de Konstanco, kaj li estis publike agnoskita en la 24-a de oktobro 1561. Sekve, la papo faris lin porĉiama papa legato en Avignon. Li same fariĝis arkisacerdoto[6] de la Arkibaziliko de Santa Johano de Laterano. En la 10-a de Novembro 1561, li indikiĝis kiel legato al la Koncilio de Trento, kaj en la 27-a de decembro 1561, guberniestro de Fermo.
Vidu ankaŭRedakti
- Marcus Sittikus von Hohenems (1574-1619)
- Jakob Hannibal la 1-a, Grafo de Hohenems (1530-1587)
