La orienta fago (Fagus orientalis) estas decidua arbospecio el la familio de fagacoj. Ĝia natura arealo etendiĝas ekde nordokcidenta Turkujo oriente ĝis Kaŭkazo kaj Elborz-Montaro en Irano. Ĝi estas limigita al montarbaroj, je altitudo de 500 - 2 100 m . Ĝi estas granda arbo, kapabla de atingi altecojn ĝis 45 m kaj trunkodiametrojn de 3 m, kvankam kun tipaj alteco de 25-35 m kaj trunkodiametro ĝis 1,5 m . Tiu palearktisa specio tre parencas al la eŭropa fago (F. sylvatica), miksiĝas kaj hibriĝas kun ĝi en Balkana duoninsulo kaj nordokcidenta Turkujo; tiuj hibridaj arboj nomiĝas Fagus x taurica.

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Orienta fago
Folioj de orienta fago (Provinco Artvin, nordorienta Turkujo)
Folioj de orienta fago
(Provinco Artvin, nordorienta Turkujo)
Biologia klasado
Regno: Plantoj Plantae
Divizio: Angiospermoj Magnoliophyta
Klaso: Dukotiledonaj Magnoliopsida
Ordo: Fagaloj Fagales
Familio: Fagacoj Fagaceae
Genro: Fago Fagus
Fagus orientalis
Lipsky
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

La folioj estas alternantaj, simplaj kaj glatrandaj aŭ iomete krenelaj [1], 7-15 cm longaj kaj 5-9 cm larĝaj, kun 7-13 nervuroj je ambaŭ flankoj de la folio (6-7 nervuroj ĉe Fagus sylvatica). La burĝonoj estas longaj, sveltaj, 15-30 mm longaj kaj 2-3 mm dikaj, sed pli dikaj (ĝis 4-5 mm) kie la burĝonaj enhavas florajn burĝonojn. La floroj estas etaj amentoj kiuj printempe aperas nelonge post la folioj. La semoj estas etaj triangulaj nuksoj, 15-20 mm longaj kaj 7-10 mm larĝaj je la bazo; estas du semoj en ĉiu kupulo. La fruktoj maturiĝas aŭtune 5-6 monatoj post polenado; la kupulo diferencas de tiu de eŭropa fago pri havante platigitajn, iomete foliecajn alpendaĵojn je la bazo (maldikaj, molaj pikaĵoj ĉe eŭropa fago).

Vidu ankaŭ

redakti

Referencoj

redakti
  1. esperante Eichholz, Rüdiger 1989 : Esperanta Bildvortaro, Esperanto Press, 2-a eldono, Bailieboro, Ontario, Kanado, p. 354 ISBN 0-919186-32-7

Eksteraj ligiloj

redakti
 
Folioj de orienta fago