René GUÉNON, naskiĝinta la  15-an de novembro 1886(nun 1886-11-15) en Blois, Francio kaj mortinta la 7-an de januaro 1951 en Kairo, Egiptujo, estas franca aŭtoro, "neklasebla figuro en la intelektula historio de la dudeka jarcento"[1].

René Guénon
Persona informo
René Jean-Marie-Joseph Guénon
René Guénon
Naskiĝo 15-an de novembro 1886 (1886-11-15)
en Blois,  Tria Respubliko de Francio
Morto 7-an de januaro 1951 (1951-01-07) (64-jaraĝa)
en Kairo,  Egipta Reĝlando
Tombo Kairo Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio islamo vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Egiptio (1948–1951)
Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Parizo - filozofio (1914–1917)
Collège-lycée Jacques-Decour (en) Traduki (1904–1906)
cité scolaire Augustin-Thierry (fr) Traduki - filozofio (1902–1903) Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo René Guénon
Familio
Amkunulo Mary Wallace-Shillito (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Abdel Wahed Yahia • Sheikh Abdel Wahed Yahia vd
Okupo verkisto
filozofo
metafizikisto
orientalisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Filozofio kaj metafiziko Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Li publikigis dek sep librojn dum sia vivo, al kiuj aldoniĝas dek kolektoj de artikoloj publikigitaj postmorte, por entute dudek sep regule reeldonitaj titoloj. Ĉi tiuj libroj traktas ĉefe metafizikon, simbolismon, esoterismon kaj kritikon de la moderna mondo.

En sia verko, li proponas aŭ "senpere elmontri iujn aspektojn de la metafizikaj doktrinoj de Oriento"[2], metafizikajn doktrinojn, kiujn René Guénon difinis kiel "universalajn"[3], aŭ "adapti ĉi tiujn samajn doktrinojn [por okcidentaj legantoj] dum ĉiam restante strikte fidelaj al ilia idearo ”[2]. Li nur postulis la funkcion de "resendanto" de ĉi tiuj doktrinoj[4], kiujn li deklaris esence "neindividuaj"[5], ligitaj al pli alta scio, "senpera kaj tuja", kiun li nomis "intelekta intuicio"[6]. Liaj verkoj, verkitaj en la franca (li ankaŭ kontribuis en la araba al la revuo El Maarifâ), estas tradukitaj en pli ol dudek lingvojn.

Lia verko kontraŭstaras la civilizaciojn, kiuj restis fidelaj al la "tradicia idearo"[7], kiu laŭ li "ne havas pli aŭtentan reprezentanton krom en la Oriento"[8], al la tuta moderna civilizo konsiderata kiel deflankiĝinta. Ĝi profunde ŝanĝis la akcepton de esoterismo en la Okcidento en la dua duono de la dudeka jarcento[9], kaj havis konsiderindan influon al aŭtoroj tiel diversaj kiel Mircea Eliade, Antonin Artaud, Raymond Queneau, Simone Weil kaj eĉ André Breton.

Referencoj

redakti
  1. Philippe Faure: René Guénon : L'appel de la sagesse primordiale, Cerf, kol. « Alpha », 2015
  2. 2,0 2,1 René Guénon, Le Symbolisme de la croix, « Avant-propos ».
  3. René Guénon, L'Homme et son devenir selon le Vêdânta, antaŭparolo, p. 8.
  4. Ch.-A. Gilis: Introduction à l'enseignement et au mystère de René Guénon, Parizo, eld. de l'Œuvre, 1986).
  5. René Guénon, Études sur la franc-maçonnerie et le compagnonnage, tome I, p. 182.
  6. Letero al Noëlle Maurice-Denis Boulet, 19-a de decembro 1918
  7. René Guénon La crise du monde moderne (p. 31, eldono de 1973).
  8. René Guénon La crise du monde moderne (p. 47, eldono de 1973).
  9. Pierre A. Riffard L'ésotérisme. Qu'est-ce que l'ésotérisme ? (Eld. Robert Laffont, kol. « Bouquins », 1990)p.842.