Balatongyörök
Balatongyörök (balatondjorok) estas vilaĝo kun titolo vinvilaĝo kaj samtempe feriejo en Hungario, en regiono Okcidenta Transdanubio, en Zala, en subregiono de Keszthely.
| Balatongyörök | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Lagobordo de Balatongyörök
| |||||
| vilaĝo en Hungario | |||||
|
|
| ||||
| Flago | Blazono | ||||
| Administrado | |||||
| |||||
| Poŝtkodo | 8313 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 1 272 (2023) [+] | ||||
| Loĝdenso | 34 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 46° 46′ N, 17° 21′ O (mapo)46.76163055555617.348680555556Koordinatoj: 46° 46′ N, 17° 21′ O (mapo) [+] | ||||
| Areo | 37,59 km² (3 759 ha) [+] | ||||
| Horzono | Mezeŭropa tempo [+] | ||||
| |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Balatongyörök [+]
| |||||
Bazaj informoj redakti
- Areo: 38 km²
- Loĝantaro: 900
- Poŝtkodo: 8313
- Telefonprefikso: 83
Geografio redakti
Balatongyörök situas inter montoj kaj norda bordo de Balatono (kontraŭe troviĝas Balatonkeresztúr), laŭ ĉefvojo kaj fervojo Budapeŝto-Balatonfüred-Keszthely. La lasta urbo troviĝas je 10 kmoj.
Historio redakti
La vilaĝo estis loĝata jam dum la neolitiko kaj kuprepoko, antaŭ la hungaroj romianoj kaj gotoj vivis tie. La unua mencio devenis el 1121. Dum la turka erao la proksimaj fortikaĵoj defendis la vilaĝon. En 1732 familio Festetics akiris la kampojn. Komence de la 20-a jarcento formiĝis ankaŭ feriejaj domoj. Ekde 1903 fervojo trafikas. En 1990 la vilaĝo ricevis ordenon pri Eŭropa vilaĝo Prix d'Honeur. La vilaĝo havas la rangon vinvilaĝo.
Vidindaĵoj redakti
Famuloj redakti
En Balatongyörök mortis:
- Ferenc Erdei (arkitekto)
- Mihály Mőcsényi, pejzaĝarkitekto.