Timolbluo

Timolbluo

Kemia strukturo

Koloro de la timolbluo laŭ
malsamaj acido-bazaj solvaĵoj:
respektive acida, neŭtrala kaj alkala medioj.

Kemia strukturo de la timolbluo
en malsamaj pH, respektive <1,2,
inter 2,8 kaj 8 kaj supera al 9,6.

Alternativa(j) nomo(j)

Timolsulfonaftaleino

C₂₇H₃₀O₅S

Fizikaj proprecoj

Aspekto

bruneco-verdaj kristaloj

Molmaso

466.59 g mol⁻¹

Fandopunkto

221–224 °C (430–435 ℉; 494–497 K)

Solvebleco:Akvo

Nesolvebla

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xn
Noca por la sano

N
Damaĝaj
substancoj

GHS etikedigo de kemiaĵoj^[1]^[2]

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝo

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H225, H319, H350, H361

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P201, P202, P210, P233, P240, P241, P242, P243, P280, P303+361+353, P305+351+338, P308+313, P370+378, P403+235, P405, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Timolbluo aŭ bluo de timolo^[3] estas bruneco-verda aŭ ruĝeco-bruna kristaleca polvo uzata en pH kiel indikilo. Ĝi estas nesolvebla en akvo kaj solvebla en alkoholo kaj diluita alkalaj solvaĵoj. Ĝia koloro estas ruĝa kiam la pH troviĝas malsupra ol 1,2, oranĝokolora kiam la pH estas inter 1,2 kaj 2,8, flava kiam la pH estas inter 2,8 kaj 8,0, verda kiam la pH estas inter 8 kaj 9,6 kaj blua kiam la pH estas supera al 9,6^[4].

La timolbluo, kiu apartenas al la familio de la sulfonaftaleinoj, prezentas tri kemiajn strukturojn laŭ la koncentriĝo de hidrogeno en la solvaĵo. Ĝenerale, oni preparas la indikilon kiel solvaĵo 1% el ĝia natria salo. Oni muelas en pura vitro-pistilo unu gramon da indikilo en 21,5 ml da solvaĵo kun natria hidroksido 0,1 M. Ĉi-miksaĵo diluiĝas en unu litron da akvo dejonigita aŭ distilita. Alia indikita formulaĵo estas la solvaĵo 0,04% m/v en NaOH 0,0086 M.

Kolorŝanĝo de la timolbluo	acida medio ruĝa	1-a turnopunkto pH 1.2 à pH 2.8	acida medio flava	2-a turnopunkto pH 8.0 à pH 9.6	baza medio blua