Hidroksotirozolo
Hidrokso-tirozolo | ||
Plata kemia strukturo de la Hidrokso-tirozolo | ||
Tridimensia kemia strukturo de la Hidrokso-tirozolo | ||
Hidrokso-tirozolo estas senkolora solidaĵo unue ekstraktata en 1841 el la ŝeloj de la Syringa vulgaris.[1] | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
Kemia formulo | ||
CAS-numero-kodo | 10597-60-1 | |
ChemSpider kodo | 74680 | |
PubChem-kodo | 82755 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | senkolora senodora solidaĵo | |
Molmaso | 154,165 g·mol−1 | |
Denseco | 1,321g cm−3[2] | |
Fandpunkto | 174 °C | |
Bolpunkto | 355,4 °C[3] | |
Refrakta indico | 1,623 | |
Ekflama temperaturo | 182,6 °C | |
Solvebleco | Akvo:50 g/L | |
Sekurecaj Indikoj | ||
Riskoj | R36/37/38 [4] | |
Sekureco | S26 S37/39 | |
Pridanĝeraj indikoj | ||
Danĝero
| ||
GHS Damaĝo Piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501[5] | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Hidrokso-tirozolo aŭ C8H10O3 estas feniletanoido, fenila fitokemiaĵo kun antioksidigaj proprecoj. Post la gajlata acido, la hidroksotirozolo estas agnoskita kiel unu el la plej potencaj antioksidigaĵoj. En la naturo hidroksotirozolo ĉeestas en la olivo, ĉefe koncentriĝante en la foliaro, kie ĝi agadas kiel imunostimulilo kaj antibiotiko. La sama troviĝas en la kromvirga olivoleo.
Ĝi estas senkolora senodora solidaĵo kun amara gusto. Multaj biologiaj efikoj estis malkovritaj en la hidroksotirozolo dank'al ĝiaj antiinflamaj, antikanceraj kaj antivirusaj proprecoj. La kromvirga olivoleo posedas fenolajn substancojn kiuj kontribuas por ĝia stabileco kaj gusto. La tirozolo kaj la hidroksotirozolo ordinare estas menciitaj kiel la ĉefaj konstituaĵoj.
Tamen oni konstatis ke la alta enhavo da polifenoloj en la olivoleo kontribuas por ĝia longa daŭrebleco. Eksperimentoj konstatis ke la absorbado de la olivoleo povas mezuriĝi en la sangoplasmo post unu horo kaj en la urino post du horoj.[6] Tirozolo kaj hidroksotirozolo estas solveblaj en akvo, etanolo, acetono, duetila etero kaj acetata acido.
La hidroksotirozolo estas unu el la ĉefaj konstituaĵoj en la dieto de la mediteraneo, kies ingrediencoj estas vegetaloj, legomoj, fruktoj, brangrajnoj, fiŝoj, olivaoleo, freŝa ajlo, malaltaj niveloj de laktaĵoj (tiaj kiaj fromaĝo kaj jogurto), nuksoj kaj ruĝa vino. Freŝaj fruktoj kaj legomoj enhavas vitaminojn, karotenoidojn, flavonoidojn, fibrojn, kalion, magnezion kaj aliaj mineraloj.
Sintezoj
redaktiSintezo 1
redakti- Preparado ekde la tirozolo:
Sintezo 2
redakti- Preparado ekde la tirozino. Unue la tirozino devas senkarboksiliĝi (-CO2), due al la tiramino formita oni aldonas akvo-molekulon por forigado de la amoniako kaj substituado per la hidroksila grupo. Trie oni aldonas plian hidroksilan grupon en la 2-a pozicio de la benzena ringo:
Sintezo 3
redakti- Preparado ekde la tiramino. Temas pri la sama procedo ekde la dua etapo de la sintezo 2:
Sintezo 4
redakti- Preparado ekde la hidroksotirozila acetato:
Sintezo 5
redakti- Preparado ekde la tirozila acetato:
Sintezo 6
redakti- Preparado ekde la "duhidrokso-fenilacetata acido":
Sintezo 7
redakti- Preparado ekde la fenilalanino:
Reakcioj
redaktiReakcio 1
redakti- Konvertado al tirozolo:
Reakcio 2
redakti- Konvertado al tirozino:
Reakcio 3
redakti- Konvertado al tiramino:
Reakcio 4
redakti- Konvertado al hidroksotirozila acetato:
Reakcio 5
redakti- Konvertado al tirozila acetato:
Reakcio 6
redakti- Konvertado al "3,4-duhidrokso-fenilacetata acido":
Reakcio 7
redakti- Konvertado al dopamino: