Irène Joliot-Curie
Irène Joliot-Curie (naskiĝis en Parizo la 12-an de septembro 1897, mortis en la 17-a de marto 1956 en Parizo) estis la filino de Maria Skłodowska-Curie kaj Pierre Curie. Ŝi ricevis la Nobel-premion de kemio en 1935 kun sia edzo kaj ankaŭ fizikisto Frédéric Joliot-Curie. Ŝi laboris pri la kreaĵo de la CNRS kun la fizikisto Jean Perrin.
| Irène Joliot-Curie | |
|---|---|
Nobel-premiito 
| |
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 12-an de septembro 1897 en 13-a arondismento de Parizo |
| Morto | 17-an de marto 1956 (58-jara) en 5-a arondismento de Parizo,  Francio
|
| Mortokialo | leŭkemio |
| Lingvoj | franca lingvo |
| Loĝloko | Parizo |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Scienca Fakultato de Parizo • Sorbono |
| Familio | |
| Patro | Pierre Curie |
| Patrino | Marie Curie |
| Frat(in)o | Ève Curie |
| Edz(in)o | Frédéric Joliot-Curie |
| Infanoj | Pierre Joliot • Hélène Langevin-Joliot |
| Okupo | |
| Okupo | fizikisto • kemiisto • sciencisto • profesoro • politikisto • nuklea fizikisto |
Ŝi estis akcidente venenita de polonio kaj izotopoj de fosforo, kiam fermita kapsulo de la elemento eksplodis sur ŝia laboratoria benko. Post 10 jaroj, ŝi mortis en Parizo pro leŭkemio.
