Neĝo

percipitaĵo en formo de glaciaj kristaleretoj

Neĝo estas precipitaĵo en la formo de kristaliĝinta glacio, kiu defalas de la atmosfero (el nuboj) en formo de multaj neĝeroj (blankaj malpezaj floketoj). Se la temperaturo de la grundo permesas tion, la neĝo formas tavolon sur ĝi. Laŭ la konsistenco de la neĝo oni uzas specifajn vortojn; ekzemple firno.

Movomapo de la surfaco kovrita el neĝo laŭ la sezonoj.
Neĝo sur arbaro en la Roka Montaro de Koloradio.
Neĝo sur la montoj de Suda Kalifornio.
Satelita foto de mar-efika neĝobendoj ĉe la Korea Duoninsulo.

Ĉar neĝo estas kunmetita de malgrandaj glaciopartikloj, ĝi estas grajneca materialo. Ĝi ne havas malferman kaj ja molan, blankan, kaj lanugan strukturon, se submetite al ekstera premo. Neĝeroj ekzistas de diversaj grandecoj kaj formoj. Tipoj kiuj falas en la formo de pilko pro fandado kaj refrostigado, prefere ol floko, estas konataj kiel hajlo, glaciobuletoj aŭ neĝograjnoj.

La procezo de falado de neĝo estas nomita neĝado. Neĝado tendencas formiĝi ene de regionoj de suprendirektita movado de aero ĉirkaŭ speco de malaltprema sistemo konata kiel ekstertropika ciklono. Neĝo povas fali de la rilataj varmofrontoj de tiuj sistemoj kaj ene de iliaj precipitaĵaj padronoj (nomitaj tiaj pro la kom-komat-simila formo de la nubo kaj precipitaĵa padrono ĉirkaŭ la okcidentaj flankoj de ekstertropikaj ciklonoj). Kie relative varmaj akvokorpoj ĉeestas, ekzemple pro akvovaporiĝo de lagoj, lag-efika neĝado iĝas konzerno laŭvente de la varmaj lagoj ene de la malvarma ciklona fluo ĉirkaŭ la dorsflanko de ekstertropikaj ciklonoj. Lag-efika neĝado povas esti peza loke. Neĝoŝtormo estas ebla ene de la kom-kapo de ciklono kaj ene de lagefikaj precipitaĵaj bendoj. En montaj lokoj, peza neĝo estas ebla kie suprendekliva fluo estas maksimumigita ene de ventoflankoj de la tereno ĉe alteco, se la atmosfero estas sufiĉe malvarma. Neĝadkvanto kaj ĝia rilata likva ekvivalenta precipitaĵa kvanto estas mezuritaj uzante gamon da malsamaj pluvmezuriloj.

Estiĝo redakti

Video pri la ekesto de neĝeroj de la jutuba kanalo Scivolemo.

Neĝo kutime fariĝas kiam vaporo de akvo solidiĝas alte en la troposfero je temperaturo de malpli ol 0 °C. La unuopaj neĝeretoj kuniĝas, kaj kiam la neĝero iĝas sufiĉe peza, ĝi elfalas de la nubo. Preskaŭ ĉiu precipitaĵo (ekster la Tropikoj) ekas kiel neĝo. Se la aero sub la nubo estas sufiĉe malvarma la precipitaĵo atingas la grundo kiel neĝo, sed se la temperaturo estas sufiĉe varma la neĝo fluidiĝas kaj iĝas pluvo.

La ideala temperaturo por neĝo estas ĉirkaŭ kaj iomete sub 0 °C, kaj ne pli malvarma. La kialo estas ke ju pli da varmo des pli da aera humideco. Humida aero povas farigi pli grandaj neĝeroj ol seka aero, kaj tio plibonigas la ŝancon por la neĝo fali al la grundo.

Oni ankaŭ povas fari neĝon malnature per neĝokanonoj, eĉ se la eroj ili faras pli similas hajlo.

Neĝero redakti

Neĝero estas malgranda 6-opa radisimetria kristalo el glacio kiu falas desupre la ĉielo.

Tipoj da neĝo kaj neĝvetero redakti

 
Norvegio, glaĉero de Briksdal
Algluiĝa neĝo
Malseka neĝo, proksime al la fandpunkto, kiu oni facile povas formigi kiel ekzemple neĝbuloj kaj neĝhomoj.
Artefarita neĝo
Neĝo farita de neĝokanonoj. Ĝi ofte estas kiel malgrandaj molaj hajlograjnoj.
Firno
Neĝo kiu jam estis sur grundo dum almenaŭ unu jaro, sen fariĝi glacio.
Glacio, glaĉero
Neĝo kiu kompaktiĝis tiom, ke ĝi ne plu enhavas aeroveziketojn.
Hajlo
Malgrandaj glaciogloboj. La grandeco povas varii de 5 mm ĝis 10 cm en maloftaj okazoj.
Neĝblovego
Neĝo kiu bolvas en la vento je la grundo.
Neĝkrusto
Malmolfrostiĝa krusto en la supro de la neĝo.
Neĝoŝtormo
Neĝado kun forta vento.
Neĝokampo
Akumulejo de permanenta neĝo kaj glacio, tipe troviĝanta sub la neĝolinio, normale en monteca kaj glacia tereno.

Neĝofandado redakti

 
Ekzemplo de printempa neĝofandado en Peñalara (Hispanio). La supra bildo estas de la 30a de aprilo kaj la malsupra de la 9 de junio.
  Pli detalaj informoj troveblas en artikoloj Neĝofando kaj Neĝofandado.

En hidrologio, neĝofandado estas surfaca akvelverŝado produktita el la fandado de la neĝo. Tiu termino povas esti uzata ankaŭ por priskribi la periodon aŭ sezono dum kiu tia akvelverŝado estas produktita. La akvo produktita de neĝofandado estas grava parto de la ĉiujara akvocirkulado en multaj partoj de la mondo, en kelkaj okazoj kontribuante al altaj kvantoj de la ĉiujara akvoprodukto en akvokolekta baseno.

Neĝolinio redakti

Neĝolinioneĝolimo estas la suba linio (limo) de la konstante neĝokovrita geografiaĵo. Ĝi estas neregula linio, ĉe kiu la akumuliĝanta neĝokvanto egalas al la degelanta neĝokvanto. La neĝolimo pli-malpli kongruas kun la klimata nulgradolimo. Tiu zonlimo havas sian influon super la areoj de plantoj kaj animaloj, nome habitatoj.

Rekordoj redakti

 
Lavango de seka neĝo kun polva nubo.

La monda rekordo por la plej alta laŭsezona totala neĝado estis mezurita en Usono en la skiregiono Monto Baker, ĉe la urbo Bellingham, Vaŝingtonio, dum la sezono 1998-1999. Monto Baker ricevis 2,896 cm (95.01 ft) de neĝo,[1] tiele superante la antaŭan rekordon, Monto Rainier, Vaŝingtonio, kiu dum la sezono 1971-1972 ricevis 2,850 cm (93.5 ft) de neĝo.

La monda rekordo por la plej alta meza ĉiujara neĝado estas 1,764 cm (57.87 ft),[2] mezuritaj en Sukayu Onsen, Japanio, por la periodo de 1981-2010.

La nordamerika rekordo por la plej alta meza ĉiujara neĝado estas 1,630 cm (53.5 ft),[3] mezuritaj sur Monto Rainier, Vaŝingtonio.

La monda rekordo por neĝoprofundo estas 1,182 cm (38.78 ft). Ĝi estis mezurita sur la deklivo de Monto Ibuki en Ŝiga, Japanio, en alteco de 1,200 m (3,900 ft) la 14-an de februaro 1927.[4]

La nordamerika rekordo por neĝoprofundo estas 1,150 cm (37.7 ft). Ĝi estis mezurita en Tamarack, Kalifornio, en alteco de 2,100 m (7,000 ft) en marto 1911.[4]

La plej neĝoriceva grandurbo de la mondo kun loĝantaro de pli ol unu miliono estas Saporo, Japanio, kun meza ĉiujara neĝado de 595 cm (19.52 ft).

Neĝoblindeco redakti

 
Tradiciaj protektaj okulvitroj de Inuitoj uzitaj por eviti Neĝoblindecon.

Freŝa neĝo reflektas 90% aŭ pli de ultraviola radiado,[5] kiu kaŭzas neĝoblindecon, ankaŭ reduktante sorbadon de sunlumo proksime de la grundo. Neĝoblindeco (ankaŭ konata kiel ultraviola korneinflamo, fotokorneinflamo aŭ nifablepsio) estas dolora okulkondiĉo, kaŭzita de eksponado de senprotektaj okuloj al la ultraviolaj (UV) radioj en brila sunlumo reflektita de neĝo aŭ glacio.[6] Tiu kondiĉo estas problemo en polusaj regionoj kaj en altaj altitudoj,[7] kiam per po 300 metroj (980 ft) de alteco (super marnivelo), la intenseco de UV-radioj pliiĝas je 4%.[8] La granda lumreflekto de neĝo igas noktajn ĉielojn multe pli brilaj, de kiam reflektis ke lumo estas direktita malantaŭenire supren en la ĉielon.[9] Tamen, kiam ekzistas ankaŭ nubaro, lumo tiam estas reflektita reen al la grundo. Tio tre plifortigas lumon elsenditan de urbokernaj lumoj, kaŭzante la "brilan nokt-efikon". Simila heliĝa efiko okazas kiam neniu neĝo falas kaj ekzistas plenluno kaj granda kvanto de neĝo.[10]

Rilato al riverfluo redakti

Multaj riveroj originantaj de montaj aŭ alt-latitudaj regionoj ricevas signifan parton de sia fluo de neĝfandado. Tio ofte igas la fluon de la rivero tre laŭsezona rezultigante perioda inundado[11] dum la printempaj monatoj kaj en minimume sekaj montregionoj kiel la monto West de Usono aŭ la plej granda parto de Irano kaj Afganio, tre malaltan fluon por la resto de la jaro. En kontrasto, se multe de la fandado estas de glacikovritaj aŭ preskaŭ glacikovritaj areoj, la fandado daŭras tra la varma sezono, kun pintofluo okazanta en meza ĝis fina somero.[12]

Efiko sur homa socio redakti

 
Neĝoŝtopiĝo en suda Minesoto, Usono, en 1881
 
Ŝoforado en neĝoblindiga neĝoŝtormo povas esti danĝera kaj riska.

Granda neĝado povas interrompi publikajn infrastrukturojn kaj servojn, bremsante homan aktivecon eĉ en regionoj kiuj estas kutimaj al tia vetero. Aero kaj grunda transporto povas esti tre malhelpitaj aŭ fermitaj entute. Loĝantaroj vivantaj en neĝ-emaj lokoj evoluigis diversajn manierojn vojaĝadi trans la neĝon, kiel ekzemple skioj, neĝŝuoj, kaj sledoj tiritaj de ĉevaloj, hundoj, aŭ aliaj bestoj kaj poste, motorsledoj. Ankaŭ bazaj servaĵoj kiel ekzemple elektro, telefonlinioj, kaj benzinprovizo povas malsukcesi. Krome, neĝo povas konstrui vojojn multe pli duraj por vojaĝi kaj veturiloj provantaj uzi ilin povas facile iĝi blokitaj.[13] Neĝado povas havi malgrandan negativan efikon al ĉiujara rendimento de sunaj fotovoltaj sistemoj.[14]

Vidu ankaŭ redakti

 
Skiado ĉe Grande Motte, Tignes, Savoie, Francio

Proverbo redakti

Ekzistas proverboj pri neĝo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[15]:

  •  
     Li zorgas pri ĝi kiel pri neĝo pasintjara. 
  •  
     Neĝo kaŝas nur ĝis printempo. 
  •  
     Saltadi ĉirkaŭ afero, kiel blovata neĝero. 

Referencoj redakti

  1. USA Today (1999-08-03) NOAA: Mt. Baker snowfall record sticks. Alirita 2009-06-30.
  2. JMA. JMA. Alirita 12a Novembro, 2012.
  3. Annual Snowfall Totals at Paradise, 1920 to 2011. National Park Service.
  4. 4,0 4,1 Christopher C. Burt Record Snow Depth (ĉe oficiala loko) Measured in Japan. Weather Underground. Arkivita el la originalo je 2017-03-26. Alirita 2014-10-04. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2017-03-26. Alirita 2022-10-18.
  5. Paul E. Lydolph. (1985) The Climate of the Earth. Rowman and Littlefield. ISBN 978-0-86598-119-5. [rompita ligilo]
  6. General Practice Notebook (2009) Snow blindness. Alirita 2009-07-12.
  7. Reed Brozen, Christian Fromm (4a Februaro, 2008) Ultraviolet Keratitis. eMedicine. Alirita 19a Novembro, 2008.
  8. Sun Safety. University of California, Berkeley (Aprilo 2005 (lasta revizio)). Alirita 19a Novembro, 2008.
  9. Richard C. Shirkey (2008-12-09) A Model for Nighttime Urban Illumination. Defence Technical Information Center. Arkivita el la originalo je 2012-12-01. Alirita 2009-07-08. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2012-12-01. Alirita 2014-10-04.
  10. Shawn Carlson (April 1999). “Detecting "Hot" Clouds”, Scientific American. Alirita 2009-07-08.. 
  11. Howard Perlman (2009-05-13) The Water Cycle: Snowmelt Runoff. United States Geological Survey. Alirita 2009-07-07. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-08-13. Alirita 2014-10-04.
  12. Randy Bowersox (2002-06-20) Hydrology of a Glacial Dominated System, Copper River, Alaska. University of California-Davis. Arkivita el la originalo je 2010-06-12. Alirita 2009-07-08. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2010-06-12. Alirita 2014-10-04.
  13. Laura Cheshire (1997) Have Snow Shovel, Will Travel. National Snow and Ice Data Center. Arkivita el la originalo je 2009-04-28. Alirita 2009-07-08. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-04-28. Alirita 2014-10-04.
  14. Rob Andrews kaj Joshua M. Pearce, “Prediction of Energy Effects on Photovoltaic Systems due to Snowfall Events” en: 2012 38th IEEE Photovoltaic Specialists Conference (PVSC). Prezentita ĉe la 2012 38a IEEE Photovoltaic Specialists Conference (PVSC), pp. 003386 –003391. Disponebla ĉe: DOIopen access
  15. Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2009-03-13.

Bibliografio redakti

  • Kenneth G. Libbrecht: Wie Schneekristalle entstehen, Spektrum der Wissenschaft, 2008 (Februar), S. 36ff.
  • Dietz, A., Kuenzer, C.; Gessner, U.; Dech, S.: Remote Sensing of Snow – a Review of available methods. In: International Journal of Remote Sensing. 2012. doi:10.1080/01431161.2011.640964.
  • Kenneth Libbrecht, « La formation des cristaux de neige », Pour la Science, no 352, février 2007, pp. 32-39.
  • Kenneth Libbrecht, Ken Libbrecht's Field Guide to Snowflakes, Saint-Paul (Minnesota), MBI Pub., 2006, 112 p. (ISBN 978-0-7603-2645-9)

Eksteraj ligiloj redakti